Με μαύρη μπλούζα και ύφος ιδιαίτερα βαρύ με πολλαπλές παύσεις γεμάτες νόημα, ο πρόεδρος Μακρόν απευθύνθηκε το Σάββατο σε όλα τα παιδιά θύματα σεξουαλικής βίας ή αιμομιξίας. «Σας ακούμε... σας πιστεύουμε.. και δεν θα είστε πια μόνα» ήταν η ουσία των μηνυμάτων του και μέσω twitter.
Μίλησε για «τσαλακωμένες ζωές στον ιερό χώρο ενός παιδικού δωματίου», για «κλεμμένα παιδικά χρόνια με την ευκαιρία οικογενειακών διακοπών ή για άλλες στιγμές που θα έπρεπε να ήταν αθώες, όμως οδήγησαν στο χείριστο». Όπως υπογράμμισε: «Αυτές τις μαρτυρίες, αυτές τις λέξεις, αυτές τις κραυγές, κανείς δεν μπορεί να τις αγνοήσει πλέον. Ενάντια στη σεξουαλική βία που ασκείται στα παιδιά μας, εναπόκειται σε εμάς να δράσουμε τώρα». Εξήγγειλε τα πρώτα μέτρα, ώστε «να δοθεί χέρι βοήθειας» και συλλογή πληροφοριών:
- Στον κύκλο των υποχρεωτικών ιατρικών επισκέψεων εντάσσονται «δύο συναντήσεις ελέγχου και πρόληψης κατά της σεξουαλικής βίας, μια στο δημοτικό σχολείο και μια δεύτερη στο γυμνάσιο».
- Με στόχο την αποκατάσταση των θυμάτων, το κράτος αναλαμβάνει τα έξοδα για την ψυχολογική φροντίδα των παιδιών.
- Ανέθεσε στον υπουργό Δικαιοσύνης Ερικ Ντυπόν-Μορέτι και τον υφυπουργό για την Προστασία των Παιδιών Αντριέν Τακέ «να διεξάγουν διαβουλεύσεις που να οδηγήσουν γρήγορα σε προτάσεις». Στόχος είναι η αυστηρή τιμωρία «αυτών των εγκληματιών ώστε να μην επαναλάβουν τις πράξεις τους».
Η ομερτά της «μεγάλης οικογένειας»
Ο Εμμανουέλ Μακρόν αναγκάστηκε να πάρει τον λόγο ύστερα από την έκρηξη «μεγατόνων» που προκάλεσαν στη γαλλική κοινωνία οι αποκαλύψεις της Καμίγ Κουσνέρ με το βιβλίο της «La grande familia» (Η μεγάλη οικογένεια). Προστέθηκαν χιλιάδες μαρτυρίες με την απελευθέρωση του λόγου μέσω του #MetooInceste (#MetooΑιμομιξία).
Η Καμίγ περιγράφει με λεπτομέρειες πώς ο πατριός της Ολιβιέ Ντυαμέλ, γνωστός συνταγματολόγος, καθηγητής πανεπιστήμιου, πολιτικός αναλυτής, ευρωβουλευτής με πολλαπλές πολιτικές θέσεις, ασελγούσε σεξουαλικά, εις βάρος του 13χρονου δίδυμου αδελφού της Ραφαέλ. Μιλάει για την σιωπή των πάντων γύρω τους, ακόμα και της μητέρας της αλλά και όλου του κύκλου των φίλων και συγγενών που περνούσαν συχνά διακοπές στο εξοχικό του Ολιβιέ Ντυαμέλ στη νότια Γαλλία.
Όπως σημειώνει η Deutsche Welle, επρόκειτο κατεξοχήν για έναν κύκλο διανοούμενων της αριστεράς με στενές σχέσεις μεταξύ τους, τους οποίους με ενθουσιασμό ο Ντυαμέλ ονόμαζε «La grande familia». Μεσήλικες σήμερα, με υψηλά αξιώματα στη σύγχρονη γαλλική κοινωνία, διατηρούσαν προφανώς νοοτροπίες και βιώματα από τα ελευθεριακά κινήματα του «Μάη του 68», στα οποία οι περισσότεροι είχαν πάρει μέρος.
«Μανιφέστο ανοησία»
Το πρόβλημα της Γαλλίας είναι ότι για χρόνια η παιδεραστία έχαιρε ένα είδος ανοχής από αυτούς τους κύκλους. Μετά τον Μάη του 1968 οι Γάλλοι διανοούμενοι τη δικαιολογούσαν μάλιστα εν ονόματι της «σεξουαλικής επανάστασης». Μετά τη γυναικεία χειραφέτηση, σειρά είχαν τα παιδιά μέσω της «σεξουαλικής τους αφύπνισης».
Στη δεκαετία του ’70 συγγραφείς έγιναν διάσημοι όπως ο Γκαμπριέλ Ματζνέφ με το βιβλίο του «Οι μικρότεροι των 16», όπου περιέγραφε τις εμπειρίες του με ανήλικους. Έγινε στόχος της γενικής κατακραυγής μόλις στις 16 Ιανουαρίου του 2020, ύστερα από τις αποκαλύψεις της ηθοποιού Βανεσά Σπρενγκορά.
Το 1977 μεγάλες προσωπικότητες της αριστεράς, υπέγραψαν στην εφημερίδα Le Monde ένα μανιφέστο ζητώντας την κατάργηση του νόμου περί σεξουαλικής ενηλικίωσης και την αποποινικοποίηση της οποιαδήποτε σχέσης μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων κάτω των 15 ετών εφ’ όσον υπήρχε συναίνεση. Ανάμεσα στους υπογράφοντες μεγάλα ονόματα όπως ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, η Σιμόν ντε Μπουβουάρ, ο Ρολάν Μπαρτ, ο Λουί Αραγκόν και ακόμα ο Ντανιέλ Κον-Μπενίτίτ, ο Μπερνάρ Κουσνέρ (πατέρας της Καμίγ) και ο πρώην υπουργός πολιτισμού Ζακ Λανγκ, ο οποίος αναγνώρισε πριν από μέρες ότι το μανιφέστο αυτό «ήταν ανοησία».