Από την Παρασκευή 20 Μαίου οι Γάλλοι έχουν νέα κυβέρνηση, σταθερή ή πρόσκαιρη, ανάλογα με τα αποτελέσματα των βουλευτικών του Ιουνίου, που θα μπορούσαν να αλλάξουν τα δεδομένα: Με έναν Ζαν Λυκ Μελανσόν που ευελπιστεί να πλειοψηφήσει η αριστερά, ενώ ο ίδιος καραδοκεί να πάρει τη θέση της πρωθυπουργού για μια «συγκατοίκηση» με τον Μακρόν -δύσκολο αλλά όχι απίθανο για το πολιτικό σύστημα.
Με την εκλογή του, ο πρόεδρος Μακρόν είχε υποσχεθεί τη γενική ανανέωση, κάτι δύσκολο όμως στην αρχιτεκτονική της «κυβέρνησης Μπορν»: Οι βασικοί υπουργοί στο Οικονομίας και Εσωτερικών Μπρούνο Λεμέρ και Ζεράρ Νταρμανέν, όχι μόνο δεν κουνήθηκαν από τις θέσεις τους, αλλά και προωθήθηκαν στην ιεραρχία, νούμερο 2 και 3 της κυβέρνησης.
Στη θέση του στο υπουργείο Δικαιοσύνης παρέμεινε και ο Ερικ Ντυπόν Μορέτι. Τον κράτησε πεισματικά ο Μακρόν, παρά την τελευταία κατά μέτωπο επίθεση που δέχεται από τον δικαστικό κλάδο.
Μια πρώτη αλλαγή ήλθε στο υπουργείο Eξωτερικών. Παρά τη σημαντική συνεργασία από την αρχή της θητείας ο Εμμανουέλ Μακρόν αποφάσισε να αποχωριστεί τον Λε Ντριάν. Ορίσθηκε ως υπουργός Ευρώπης και Εξωτερικών Υποθέσεων η διπλωμάτης Κατρίν Κολονά.
Είναι η μία από τις τρεις και μόνο γυναίκες πρέσβεις που έχει η Γαλλία, διετέλεσε σε Ιταλία και Βόρειο Ιρλανδία. Για 9 χρόνια επί Σιράκ, υπήρξε εκπρόσωπος στο υπουργείο Εξωτερικών όπου, κατά γενική ομολογία, χαίρει μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού. Η Κολονά θεωρείται για τον Μακρόν «απόκτημα» από τη δεξιά.
Απόκτημα από την αριστερά είναι ο νέος υπουργός Παιδείας, Παπ Ντιαγιέ, διακεκριμένος ιστορικός και διανοούμενος. Θεωρείται η εντυπωσιακότερη αλλαγή στην κυβέρνηση Μπορν.
Μια αλλαγή που κάνει την ακροδεξιά να φωνάζει «σκάνδαλο», καθ’ ότι μαύρος με αφρικάνικες ρίζες από τον πατέρα του, και κυρίως με ξεκάθαρα αριστερές θέσεις, που κάνουν την ακροδεξιά να ωρύεται.
Και μια Ελληνίδα στην κυβέρνηση: η Χρυσούλα Ζαχαροπούλου, γυναικολόγος-χειρουργός και ευρωβουλευτής, ορίσθηκε υφυπουργός Ανάπτυξης, Γαλλοφωνίας και Διεθνών Συνεργασιών.