Με το ΣΥΡΙΖΑ το είχαμε μάθει πολύ καλά. Το παραμύθι ήταν το εξής: Ο ελεύθερος επαγγελματίας βγάζει πολλά λεφτά, δηλώνει ελάχιστα και έχει αδήλωτη περιουσία στο εξωτερικό. 'Άρα, τον «χτυπάμε» αλύπητα με φόρους, για να πληρώσει αυτά που πραγματικά οφείλει να δώσει στο κράτος.
Με την Νέα Δημοκρατία άλλαξαν τα πράγματα, αλλά μόνο εν μέρει. Δρομολογούνται ελαφρύνσεις για αυτή την κατηγορία φορολογούμενων και γίνεται παράλληλα μια νέα προσπάθεια, ώστε να διευκολυνθούν τόσο οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όσο και οι υπόλοιποι πολίτες της χώρας, στις συναλλαγές τους με το δημόσιο. Πολύ ωραία.
Και τώρα φτάνουμε στο νέο ασφαλιστικό, που θα συζητηθεί σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Πρόκειται για ένα δίκαιο σύστημα, σύμφωνα με την κυβέρνηση, που θα αντικαταστήσει τον άδικο νόμο Κατρούγκαλου. Αλλά τι ακριβώς περιέχει?
Αύξηση 20% στις εισφορές για το 80% περίπου των ελεύθερων επαγγελματιών. Δηλαδή, η κατώτατη εισφορά αυξάνεται από τα 175 ευρώ το μήνα, στα 210 ευρώ. Σε μια εποχή που δεν έχει πάρει ακόμα μπρος η οικονομία- και δεν είναι σίγουρο ότι θα πάρει μπρος, όπως μας λένε- η κυβέρνηση «δένει τα χέρια» των αυτοαπασχολούμενων. Επαγγελματίες που ως επί το πλείστον δεν είναι μεγαλογιατροί και μεγαλοδικηγόροι, αλλά τα βγάζουν πέρα με πολύ κόπο σε μια δυσλειτουργική αγορά.
Δημοσίως η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από τη λογική ότι θα επωφεληθούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες από το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Κάτι που δεν στέκει. Δηλαδή, θα πληρώσουν πέντε ευρώ λιγότερα στην εφορία και μετά θα τα δώσουν στα ταμεία; Ποιο είναι το καθαρό όφελος από την πολιτική της κυβέρνησης; Φοβάμαι ότι είναι πολύ μικρό εως μηδαμινό.
Το ασφαλιστικό σύστημα έχει σαφώς προβλήματα και χρειάζονται γενναίες μεταρρυθμίσεις. Ο νόμος Κατρούγκαλου έχει πολλά κενά, και δεν ήταν καν μια ολοκληρωμένη λύση. Αλλά στηρίζεται σε μια πολύ σωστή ιδέα: Ότι οι εισφορές συνδέονται με το εισόδημα.
Το νέο ασφαλιστικό βασίζεται σε παλιές λογικές: όλοι πληρώνουν παραπάνω, διότι όλοι κλέβουν - έτσι δικαιολογούνται οι νέες αυξημένες εισφορές από τα στελέχη της κυβέρνησης σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις.
Προεκλογικά, οι ίδιοι λέγανε, ότι ο αυτοαπασχολούμενος είναι ο αδικημένος, αυτός που σήκωσε περισσότερα βάρη απ' ό,τι του αναλογούσε, ενώ σήμερα ξαναέγινε ο φοροφυγάς.
Πρόκειται για μια λογική που επικρατεί επί δεκαετίες στην Ελλάδα. Όμως, παλιότερα δεν υπήρχε το taxisnet, δεν υπήρχαν τα συστήματα ελέγχου, που έχει στη διάθεση της σήμερα η εφορία. Με ένα κλικ εντοπίζονται οι «ύποπτες συναλλαγές» σε μια οικονομία που κινείται σε μεγάλο βαθμό ψηφιακά.
Οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις δεν πραγματοποιούνται όταν μειώνεις το ΕΝΦΙΑ. Οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις πραγματοποιούνται όταν αντιμετωπίζεις παλιά προβλήματα με νέες λύσεις.