ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ

Με παραδόσεις οδικών αξόνων με ιστορία άνω των δέκα ετών και την αυλαία για το μετρό Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο, κλείνουν εκκρεμότητες της παλιάς γενιάς έργων. Η πρώτη κορδέλα του 2024 θα κοπεί στο Άκτιο – Αμβρακία.

Πώς θα «ζωντανέψουν» τα εργοτάξια στον βόρειο οδικό άξονα της Κρήτης, τι θα γίνει με το... αιώνιο έργο του Μετρό Θεσσαλονίκης. Πού θα δώσουν «μάχες» οι κατασκευαστικές εταιρείες.

Οι μεγάλες αστικές αναπλάσεις σε Αθηναϊκή Ριβιέρα και Βοτανικό και οι πόλοι logistics σε Θριάσιο και Φυλή αλλάζουν τον χάρτη. Έργα άνω των 10 δισ. στα σκαριά. Πού «κολλάνε» η Γραμμή 4 του μετρό και οι επεκτάσεις της Αττικής Οδού.

Τον Μάρτιο του 2024 μετατέθηκε η απόφαση του ΣτΕ που θα κρίνει την τύχη του έργου. Το υπουργείο Υποδομών συνεχίζει να επεξεργάζεται σενάρια για το «κλείδωμα» της χρηματοδότησης του έργου, που ξεπερνά τα 350 εκατ.

Σήμα κινδύνου από τις κατασκευαστικές εταιρείες στην κυβέρνηση, καθώς τα κοστολόγια των υλικών έχουν «κολλήσει» στο 2004. Οι θεσμοθετημένες κινήσεις εξορθολογισμού προχωρούν με ρυθμό... χελώνας και κινδυνεύουν κονδύλια.

Η διεύρυνση του ανεκτέλεστου και η γεωγραφική επέκταση της εταιρείας είναι οι στόχοι της οικογένειας Συνατσάκη και του νέου μετόχου. Οι προκλήσεις για τη μικρή κατασκευαστική εταιρεία από την Κρήτη.

Προτιμητέος επενδυτής θα είναι εκείνος που θα ζητήσει τη μικρότερη κρατική χρηματοδότηση και τη λιγότερη επιδότηση από το κράτος για τα διόδια. Δεν θα υπάρχουν μπάρες, χρέωση με βάση την απόσταση.

Μεγάλες ανάγκες χρηματοδότησης τα επόμενα χρόνια για τον κλάδο, καθώς η συνολική παραγωγή θα εκτιναχθεί στα 65 δισ. και θα απαιτηθούν έως 3 δισ. από τις τράπεζες. Δυσκολίες στην έκδοση εγγυητικών. Ο ρόλος των ξένων τραπεζών.

Πρόταση στην κυβέρνηση θα υποβάλει το ΤΕΕ για να καλυφθεί το κενό των 160.000 εργαζομένων στον κατασκευαστικό τομέα. Εξαντλήθηκαν τα όρια για συμβάσεις ΣΔΙΤ, δρομολογήθηκαν 34 έργα με προϋπολογισμό 4,6 δισ.

Επικρίνουν την κυβέρνηση για την απόφασή της να δώσει προβάδισμα στις μεγάλες εταιρείες στα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και τονίζουν ότι οι μεγάλες κατασκευαστικές δεν αφήνουν χώρο στις εταιρείες 4ης έως 6ης τάξης.