Ευρύτερη πλειοψηφία εξασφάλισε , επί της αρχής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, που εισάγει απλούστευση διαδικασιών για την έναρξη μιας σειράς οικονομικών δραστηριοτήτων. Το νομοσχέδιο δήλωσαν ότι ψηφίζουν επί της αρχής η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κίνημα Αλλαγής. Καταψήφισαν το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25. Επιφύλαξη δήλωσε η Ελληνική Λύση.
Τις προτάσεις των επιμελητήριων επί του σχεδίου νόμου του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «Απλούστευση του πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υποδομών και Μεταφορών, ρυθμίσεις για την μεταφορά στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας των αρμοδιοτήτων για τα εμπορικά σήματα και άλλες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης» ανέπτυξε σήμερα στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής ο πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος.
Ο κ. Μίχαλος ανέφερε ότι «η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, ως εκπρόσωπος του συνόλου των παραγωγικών τάξεων της χώρας, αισθάνεται ικανοποίηση για την εισαγόμενη, με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, γενικότερη απλούστευση των διαδικασιών, που αφορούν διάφορους τομείς της δημόσιας ζωής...είναι μια επαινετή προσπάθεια και σαφώς κινείται προς την σωστή κατεύθυνση, αποτελώντας το έναυσμα για μια περαιτέρω ενίσχυση του έργου της απλούστευσης των διοικητικών διαδικασιών στην άσκηση οικονομικών δραστηριοτήτων».
Όσον αφορά το Γενικό Εμπορικό Μητρώο, που έχει ανατεθεί από την πολιτεία στα επιμελητήρια και στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων όπως είπε ο κ. Μίχαλος, η επιμελητηριακή κοινότητα εκτιμά πως για την τήρηση μερίδας θα μπορούσε να προβλεφθεί η μη καταβολή τέλους, αφού δεν υφίσταται εμπορική ιδιότητα.
Για την καταγραφή και των φυσικών προσώπων στο ΓΕΜΗ, τα επιμελητήρια προτείνουν να ερευνηθεί, μήπως είναι καλύτερο να ανατεθεί αυτό το έργο στην υπηρεσία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου του κάθε επιμελητηρίου και με αιτιολογημένη πράξη αυτού, να καθορίζεται οριστικά που ανήκει ο δηλών την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας.
Για την μεταφορά των αρμοδιοτήτων για τα εμπορικά σήματα από την διεύθυνση Σημάτων του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας σημείωσε ότι «το εμπορικό σήμα είναι ένα από τα τρία βασικά στοιχεία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας. Το πρώτο, η επωνυμία, είναι η ταυτότητα του εμπόρου, το δεύτερο, ο διακριτικός τίτλος, είναι ο τίτλος του καταστήματος του εμπόρου και το τρίτο, το εμπορικό σήμα, είναι το όνομα του προϊόντος της επιχείρησης. Μάλιστα από το 1914, η επωνυμία και ο διακριτικός τίτλος, τηρούνται από τα επιμελητήρια, ενώ το εμπορικό σήμα, από το υπουργείο Εμπορίου. Αίτημα των επιμελητηρίων ήταν, πάντοτε, όπως και τα τρία αυτά στοιχεία βιομηχανικής ιδιοκτησίας του επιχειρηματία να τηρούνται από τα επιμελητήρια».
Όσον αφορά τις διατάξεις που αφορούν στη διευκόλυνση της αδειοδότησης και λειτουργίας των Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής, εκτιμάται ότι, γενικά, κινούνται σε σωστή κατεύθυνση όμως τα επιμελητήρια διαφωνούν με το άρθρο 32 του νομοσχεδίου, που καταργεί τη συναίνεση των ιδιοκτητών που κατέχουν το 55% της έκτασης του Πάρκου Εξυγίανσης των Οινοφύτων.
«Η διάταξη αυτή φοβόμαστε ότι θα λειτουργήσει ανασταλτικά στις επιχειρήσεις, τις οποίες προσπαθούμε να πείσουμε για να οργανώσουμε τις 55 άτυπες συγκεντρώσεις που έχουμε εντοπίσει στη χώρα. Θα δημιουργήσει φοβίες και από λύση στα Οινόφυτα, θα γίνει εθνικό πρόβλημα για τη χωροταξία και την εξυγίανση των βιομηχανικών περιοχών», όπως είπε ο πρόεδρος.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η υλοποίηση της εξυγίανσης με την κατασκευή Πάρκου σε περιοχές με ήδη διαμορφωμένο καθεστώς άτυπων συγκεντρώσεων και με επιχειρήσεις εν λειτουργία, «επιβάλει μακρά και επώδυνη διαδικασία διαβουλεύσεων και ενημέρωσης. Σκοπός είναι να πεισθούν τα εμπλεκόμενα μέρη για τα οφέλη της οργάνωσης και της πολεοδόμησης. Μόνο τότε μπορούν να προχωρήσουν τα σχέδια εξυγίανσης. Γι' αυτό είναι πολύ σοφή η πρόβλεψη του νομοθέτη για συναίνεση της πλειοψηφίας (έστω 55%) και πολύ βιαστική και ατεκμηρίωτη η ενέργεια για την κατάργησή της. Γιατί χωρίς πλήρη γνώση και συνειδητοποίηση για το όφελος που προκύπτει, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να παραχωρήσει δικαιώματα και εισφορές σε γη και χρήμα, σε ιδιωτικούς φορείς».