Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας.
Και μάλιστα με κάθε επισημότητα, με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ Β’ 1384/24/04/2017).
Βασικός στόχος -σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης- η ανάδειξη του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού.
Αυτά ως γενική αρχή. Στο σήμερα τώρα. Το «εορταστικό» κλίμα της ημέρας έρχεται να προσγειώσει η σκληρή πραγματικότητα στα πανεπιστήμια και όχι μόνο.
Μάταια θα περιμένετε να ακούσετε μέσα στον ορυμαγδό των πολιτικών αντιπαραθέσεων προτάσεις και αντιπροτάσεις για την εκπαίδευση, το περιεχόμενό της και το μέλλον της.
Δεν πουλάει το θέμα. Δεν φέρνει «ψηφαλάκια». Δεν καταγράφεται δημοσκοπικά.
Κι’ όμως, όλα είναι θέμα παιδείας. Γενικώς και ειδικώς.
Πάρτε για παράδειγμα την επίμαχη προσφώνηση της νέας εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίας Πόπης Τσαπανίδου, όταν κάλεσε στο βήμα του ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη: «Πρόεδρε έλα, έλα με φόρα…»!!!
Μια μικρή παρένθεση. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ετοιμάζει παρεμβάσεις μέσα στο 2023, από την στιγμή που έχουν μετά λύπης διαπιστώσει ότι φοιτητές, ακόμη και της Φιλολογίας, δυσκολεύονται να συντάξουν γραπτό χωρίς λάθη, με το μεγάλο ζητούμενο στα σύγχρονα ελληνικά πανεπιστήμια να είναι η «ορθογραφία».
Κλείνει η παρένθεση.
Ανατρέχω στον Κομφούκιο που είχε πει ότι «αν σκέφτεσαι για ένα χρόνο, φύτεψε ένα σπόρο. Αν σκέφτεσαι για δέκα χρόνια φύτεψε, ένα δέντρο. Αν σκέφτεσαι για 100 χρόνια, δίδαξε ανθρώπους».
Αν σκέφτεσαι μόνο με συνθήματα προφανώς δεν σε νοιάζουν ούτε η ορθογραφία, ούτε το συντακτικό, ούτε που μπαίνουν τα σημεία στίξης, ούτε τα επιρρήματα και τα επίθετα, ούτε οι σπόροι και τα δέντρα.
Στην περίπτωση των φοιτητών στα πανεπιστήμια, επιβαρυντικός παράγοντας για τον ορθογραφικό τους «αναλφαβητισμό» είναι η υπερχρήση της νέας τεχνολογίας. Σε απλά ελληνικά το… “autocorrect” των κινητών συσκευών.
Στην περίπτωση των πολιτικών εκφράσεων, που εκστομίζονται με στόμφο και ένταση φωνής από τα προεκλογικά μπαλκόνια, δεν τίθεται προφανώς ζήτημα ορθογραφίας, αλλά κατανόησης του νοήματός τους.
Ακόμα και αυτή τη στιγμή γράφονται αναλύσεις επί αναλύσεων για το τι ακριβώς εννοούσε η εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ με την περίφημη φράση της…
Τελικά ποιο είναι το πιο σωστό;
Έλα με φορά; Πάρε φόρα και έλα; Θα πάρω φόρα;