Η επιλογή μίας χώρας ως «φόντο» κινηματογραφικής παραγωγής αποδεικνύεται ότι έχει σημαντικά οικονομικά οφέλη, τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο διαρκεί το «γύρισμά» της αλλά και μακροπρόθεσμα ιδιαίτερα εάν αυτή η παραγωγή αποδειχθεί επιτυχημένη και στα ταμεία.
Απτή απόδειξη αποτελούν οι περιοχές χωρών που έχουν «γυριστεί» ταινίες όπως «Ο Νονός» ή το «Dolce Vita». Όμως ταυτόχρονα φαίνεται ότι φέρνει και μερικούς πονοκεφάλους για τις τοπικές αρχές ή αναπαράγει αρκετά στερεότυπα για τον χαρακτήρα συγκεκριμένων λαών. Παρά ταύτα ο επονομαζόμενος «κινηματογραφικός τουρισμός» («Film Tourism»), ο οποίος φαίνεται ότι ξεκινά να ανθεί και στη χώρα μας, αποτελεί ζητούμενο για αρκετές περιοχές.
Από τον «Νονό» έως τα «χωριά των Χόμπιτ»
Σύμφωνα με ανάλυση του πρακτορείου Bloomberg όσο πιο επιτυχημένη είναι εισπρακτικά μία κινηματογραφική ταινία τόσο πιο ωφελημένο αποδεικνύεται και το μέρος που γυρίστηκε.
Το 1996 μετά το «Braveheart» οι επισκέπτες στο The National Wallace Monument της Σκωτίας αυξήθηκαν κατά 300%, ενώ ο τουρισμός σε περιοχές της Βρετανίας που εμφανίζονται στις ταινίες του «Harry Potter» ενισχύθηκαν τουλάχιστον 50%.
Αντίθετα το κινηματογραφικό αριστούργημα «Ο Νονός» δημιούργησε αρκετά προβλήματα. Ο τόπος καταγωγής του «Νονού» τον οποίο ενσάρκωσε στο πανί ο Μάρλον Μπράντο ήταν το χωριό Corleone στη Σικελία. Όπως ήταν φυσικό η μεγάλη επιτυχία της πρώτης ταινίας της σειράς οδήγησε πολλούς τουρίστες στο Corleone. Μόνο που οι περισσότεροι εξ αυτών έφυγαν απογοητευμένοι καθώς δεν συνάντησαν κανέναν… μαφιόζο.
Θα πρέπει, δε, να σημειωθεί ότι τα γυρίσματα της ταινίας δεν έγιναν στο συγκεκριμένο χωριό της Σικελίας αλλά σε δύο άλλα, τα Savoca και Forza d’Agro.
Παράλληλα αρκετοί Αμερικανοί ιταλικής καταγωγής υποστήριξαν ότι τόσο ο «Νονός» όσο και ταινίες όπως «Τα Καλά Παιδιά» ή το «Οι Αδιάφθοροι», παρουσιάζουν τους Ιταλούς ως βίαιους, εγκληματίες και μισογύνηδες, αναπαράγοντας κάποια εντελώς λανθασμένα «πρότυπα».
Στο ίδιο μήκος κύματος φαίνεται ότι είναι μία ακόμη εισπρακτική επιτυχία το «The Hangover» καθώς «οδηγεί» αρκετούς θεατές να σκεφθούν ότι στο Λας Βέγκας μπορούν να κάνουν τα πάντα και να μην τιμωρηθούν. Όπως επισημαίνουν τοπικά ΜΜΕ ακόμη και σήμερα αρκετοί επισκέπτες χρησιμοποιούν την «ατάκα» της ταινίας όταν κλείνουν κάποιο δωμάτιο στο ξενοδοχείο Caesars Palace: «Έζησε εδώ ο Καίσαρας;» ή ζητούν τη… σουίτα του Hangover.
Και ερχόμαστε στο αριστούργημα του Φελίνι «Dolce Vita». Μπορεί να είναι της δεκαετίας του ‘60 αλλά η σκηνή όπου οι πρωταγωνιστές είναι μέσα στα νερά της Fontana di Trevi είναι από τις πλέον μυθικές του κινηματογράφου. Βέβαια αυτό είναι παράνομο στη Ρώμη, με αρκετούς funs 60 χρόνια μετά να προσπαθούν να την αναπαραστήσουν και να βρίσκονται αντιμέτωποι με την… τοπική αστυνομία αλλά και πρόστιμο ύψους έως και 450 ευρώ. Μάλιστα υπήρξε και η σκέψη να κτιστεί ένα γυάλινο προστατευτικό περίβλημα γύρω από το συντριβάνι αλλά τελικώς απορρίφθηκε καθώς θεωρήθηκε ως παρέμβαση η οποία πλήττει τον ιστορικό του χαρακτήρα.
Η Νέα Ζηλανδία είναι μία ακόμη χώρα που γεύτηκε αύξηση των τουριστικών ροών χάρη στον κινηματογράφο και τις παραγωγές «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» και «The Hobbit». Ένας στους τρεις τουρίστες φρόντισε να επισκεφθεί κάποια από τα μέρη που υπάρχουν στον «Άρχοντα» ενώ ένας στου 10 επισκέφθηκε τα χωριά των… Χόμπιτ. Οι τουριστικές αρχές υποστηρίζουν ότι οι ταινίες αυτές (οι οποίες ήταν και τριλογίες) είναι ο λόγος που το 10% των τουριστών επισκέφθηκε τη Ν. Ζηλανδία το 2019, οι οποίοι φρόντισαν να ευεργετήσουν με 630 εκατ. δολάρια την οικονομία της χώρας.