Πενήντα τέσσερις χώρες, όπου ζουν περισσότεροι από τους μισούς πιο φτωχούς και πιο ευάλωτους στην κλιματική αλλαγή ανθρώπους, έχουν άμεση ανάγκη να ελαφρυνθεί το χρέος τους καθώς κινδυνεύουν να βυθιστούν σε μια ακόμη πιο σοβαρή κρίση, προειδοποίησε σήμερα ο ΟΗΕ.
Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις για δράση, «μπορούμε να πούμε ότι σχεδόν τίποτα δεν έχει γίνει μέχρι τώρα», κατήγγειλε ο Αχίμ Στάινερ, επικεφαλής του προγράμματος του ΟΗΕ για την ανάπτυξη (UNDP).
«Η κρίση εντείνεται και κινδυνεύει να μετατραπεί σε μακροχρόνια κρίση ανάπτυξης για δεκάδες χώρες», πρόσθεσε ο ίδιος κατά τη δημοσίευση της έκθεσης αυτής, λίγο πριν τις φθινοπωρινές συνεδριάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Παγκόσμιας Τράπεζας και των υπουργών Οικονομικών της G20 στην Ουάσινγκτον.
Αυτές οι φτωχές, χρεωμένες χώρες βρίσκονται αυτή την περίοδο αντιμέτωπες με οικονομικά φαινόμενα που καθιστούν αδύνατη την αποπληρωμή των χρεών τους ή τους στερούν κάθε πρόσβαση στις αγορές για χρηματοδότηση.
Η κρίση επιδεινώθηκε όταν εξέπνευσε η ισχύ του μηχανισμού αναστολής αποπληρωμής του χρέους που τέθηκε σε εφαρμογή στη διάρκεια της πανδημίας covid-19, ενώ το νέο σύστημα που δημιουργήθηκε από τη G20 (το κοινό πλαίσιο για την αντιμετώπιση του χρέους) αποδεικνύεται εξαιρετικά αργό.
Εν αναμονή, το χρέος των χωρών αυτών δεν σταμάτησε να μεγαλώνει την προηγούμενη δεκαετία και αναμφίβολα είναι μεγαλύτερο από τους επίσημους αριθμούς. Βάσει των διαθέσιμων στοιχείων, 46 από τις 54 χώρες είχαν συνολικό δημόσιο χρέος 782 δισ. δολάρια το 2020. Δεκαεννέα από τις χώρες, που θεωρούνται υψηλού κινδύνου, έχουν αποκλειστεί από την αγορά, δέκα περισσότερες σε σχέση με τις αρχές του έτους.
Και το χρέος του ενός τρίτου όλων των αναπτυσσόμενων χωρών χαρακτηρίζεται πλέον «σοβαρός κίνδυνος, πολύ ριψοκίνδυνο ή σε χρεοκοπία» από τους οίκους αξιολόγησης, υπογράμμισε ο Τζορτζ Γκρέι Μολίνα επικεφαλής οικονομολόγος του UNDP. Οι χώρες που αντιμετωπίζουν πιο άμεσο κίνδυνο είναι η Σρι Λάνκα, το Πακιστάν και η Τυνησία, αλλά και το Τσαντ και η Ζάμπια, πρόσθεσε.