Το σχέδιο των 32 δισ. ευρώ, το παζλ της ανεργίας και η SYRIZA Bank

10 Ιουλ 2020 06:06

Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Παραδόθηκε χθες στην κυβέρνηση το προσχέδιο με τις προτάσεις της Επιτροπής Πισσαρίδη, ενώ το αναλυτικό σχέδιο θα παραδοθεί τις επόμενες ημέρες. Οι προσδοκίες είναι μεγάλες και το Ταμείο Ανάκαμψης, με το μυθικό ποσό των 32 δισ. ευρώ που προβλέπεται για την Ελλάδα, αποτελεί τη μεγάλη, και ίσως μόνη, ελπίδα όλων.
Καλύτερη, από ό,τι θα περίμενε κανείς μετά το lockdown, είναι η εικόνα της αγοράς εργασίας, σύμφωνα με το ΙΟΒΕ. Όπως σημείωσε ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, Νίκος Βέττας, κατά την παρουσίαση της τριμηνιαίας έκθεσης για την ελληνική oικονομία του ιδρύματος, η καλύτερη εικόνα οφείλεται στα μέτρα στήριξης των θέσεων εργασίας από τις επιπτώσεις του Covid-19 που έλαβε η κυβέρνηση.
Βέβαια, η καλή αυτή εικόνα και ειδικά η εκτεταμένη υποχώρηση της ανεργίας τον Μάρτιο οφείλεται σε καθαρά τεχνικούς λόγους: μέρος των ανέργων δεν αναζήτησε εργασία σε συνθήκες έξαρσης του νέου κορονοϊού, με αποτέλεσμα να καταστούν οικονομικά μη ενεργοί και να μην «μετρηθούν». Κατά μέσο όρο, εκτιμά το ΙΟΒΕ, το 2020 η ανεργία, θα κυμανθεί μεταξύ 19,3% και 20,5%, δηλαδή 2,0 έως 3,2 ποσοστιαίες υψηλότερα από το 2019.
Επίσης, το γεγονός ότι τα μέτρα στήριξης της απασχόλησης διέσωσαν πολλές θέσεις εργασίας που θα χάνονταν λόγω των επιπτώσεων της επιδημίας δεν φαίνεται ικανό να κρατήσει την οικονομία. Το ΙΟΒΕ προχώρησε σε αναθεώρηση της εκτίμησής του, επί τα χείρω, για την πορεία της οικονομίας το 2020, προβλέποντας ότι η ύφεση θα διαμορφωθεί στο -7,5% στο βασικό σενάριο και -10,5% στο δυσμενές σενάριο. Η βύθιση του ΑΕΠ θα είναι αποτέλεσμα της σοβαρής συρρίκνωσης της ιδιωτικής κατανάλωσης (-7,5%) και της επίσης σημαντικής εξασθένησης των επενδύσεων (-25%).
Όσο για το 2021, ο κ. Βέττας υπογράμμισε ότι η ανάκαμψη μόνο σίγουρη δεν είναι και θα πρέπει να προετοιμαστούμε εντατικά και να αγωνιστούμε για να ανακτήσουμε μέρος των απωλειών.
Σε αναθεώρηση, επίσης επί τα χείρω, της εκτίμησής της για το μέγεθος της ύφεσης προχώρησε και η Τράπεζα της Ελλάδος πριν λίγες ημέρες. Το Υπουργείο Οικονομικών, ωστόσο, δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα με τα νούμερα και την επαφή τους με την πραγματικότητα, διατηρώντας αμετάβλητη την εκτίμησή του ότι η ύφεση το 2020 θα διαμορφωθεί στο -4,7%.
Δεν είχε την τύχη αυτός ο λαός να γνωρίσει πώς λειτουργεί το περιβόητο «παράλληλο τραπεζικό σύστημα», για το οποίο τόσα είχε ακούσει από τον Γιάννη Δραγασάκη και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα παράλληλο σύστημα, που θα βρισκόταν μακριά από την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και θα ήταν ελεύθερο να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη με τον τρόπο που οραματιζόταν η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς.
Μαθαίνουμε, όμως, αυτές τις ημέρες, με αφορμή τις δύσοσμες καταγγελίες Καλογρίτσα, πώς ακριβώς λειτουργούσε εκείνο τον καιρό η Attica Bank, που δικαίως, ως φαίνεται, είχε μετονομαστεί τότε από την πιάτσα ως SYRIZA Bank. Χρειαζόταν, για παράδειγμα, επειγόντως κεφάλαια ο όμιλος Καλογρίτσα για να στήσει μια εταιρεία που θα κατέβαινε στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Με μοναδική ευελιξία, στις 29 Ιουνίου του 2016 συνεδρίασε η επιτροπή δανειοδοτήσεων της Attica Bank, υπό την προεδρία του διευθύνοντος συμβούλου Αλέξανδρου Αντωνόπουλου -ο οποίος λίγες εβδομάδες αργότερα παραιτήθηκε- και ενέκρινε δύο δάνεια σε ισάριθμες τεχνικές εταιρείες του ομίλου Καλογρίτσα (Τοξότης και Νίκη), συνολικού ύψους 15 εκατ. ευρώ. Οι δύο εταιρείες, όπως γνώριζε καθένας στην πιάτσα, είχαν τέτοια πιστοληπτική αξιολόγηση, που δεν θα μπορούσαν οι εκπρόσωποί τους ούτε έξω από κανονική τράπεζα να περάσουν, αλλά για την Attica Bank εκείνης της εποχής τέτοιες λεπτομέρειες δεν είχαν την παραμικρή σημασία. Αυτό που μετρούσε ήταν η ανάγκη στήριξης στον επιχειρηματία του λαού, που θα έδινε τέλος στην κυριαρχία διαπλεκόμενων συμφερόντων στην ενημέρωση.
Ηθικό δίδαγμα: Το παράλληλο τραπεζικό σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ένα άλμα προόδου στη χρηματοπιστωτική ιστορία της χώρας. Εξυπηρέτηση της επιχείρησης σε μηδενικό χρόνο, δάνεια στον επιχειρηματία σύμφωνα με τις ανάγκες του, που θα έλεγε και ο Μάρξ, χωρίς καπιταλιστικούς περιορισμούς από τραπεζικά κριτήρια και άλλα τέτοια. Και όλα θα ήταν υπέροχα, τουλάχιστον για όσους θα είχαν τις σωστές συστάσεις από το κόμμα. Οι υπόλοιποι απλώς θα πλήρωναν τις ανακεφαλαιοποιήσεις των «παράλληλων» τραπεζών.