Παγιδευμένη μέσα στις συμπληγάδες των διεθνών αγορών φαίνεται να είναι η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά.
Το πρόσφατο road show στο Λονδίνο που διοργάνωσε η ΕΧΑΕ και περιλάμβανε 31 εισηγμένες (από υψηλή και μεσαία κεφαλαιοποίηση) είχε πενιχρό αντίκρισμα στην πορεία του Γενικού Δείκτη αλλά και των επιμέρους κλαδικών δεικτών. Η αιτία είναι απλή. Τα θετικά μηνύματα που εξέπεμψαν οι εισηγμένες έπεσαν στο κενό της επενδυτικής ανασφάλειας που επικρατεί διεθνώς.
Είναι σαφές ότι, ενώ η ελληνική οικονομία αλλά και οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε καλό momentum, έχουν να αντιμετωπίσουν μία αντίστροφη κατάσταση σε ότι αφορά το διεθνές κλίμα που είναι καθαρά δυσμενές και διασώζεται από την τεράστια ρευστότητα που κυκλοφορεί στο παγκόσμιο χρηματιστηριακό σύστημα και αναζητεί ευκαιρίες και καταφύγια.
Έτσι, ενώ οι ελληνικές εισηγμένες βρίσκονται στην καλύτερη κατάστασή τους από την έναρξη της κρίσης σε όλους τους τομείς , εντούτοις χρηματιστηριακά δείχνουν αδυναμία υπέρβασης των υψηλών έτους που είχαμε πριν από δύο μήνες περίπου. O Γενικός Δείκτης δείχνει ότι συσσωρεύει μεταξύ 850 μονάδων και 880 μονάδων και έχει αναιρέσει το σενάριο της υπέρβασης των 1.000 μονάδων.
Ο δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης (FTSE Large Cap) συσσωρεύει κάτω από τις 2.200 μονάδες ενώ ο δείκτης Mid Cap κινείται κάτω από τις 1.400 μονάδες. Η αδυναμία του συστήματος φαίνεται από την μεγάλη υποχώρηση και των συναλλαγών στα επίπεδα των 56-60 εκατ. ευρώ, όπως ήταν την προηγούμενη εβδομάδα.
Η ευρωζώνη βρίσκεται σε μία επενδυτική κόπωση. Οι δύο οικονομίες-ατμομηχανές της Ε.Ε., η γερμανική και η γαλλική, έχουν επιβραδύνει αρκετά και πλέον «φλερτάρουν» με την ύφεση. Ωστόσο οι χρηματιστηριακοί δείκτες και των δύο χωρών έχουν επιστρέψει κοντά στα υψηλά έτους και απέχουν ελάχιστα από τα ιστορικά υψηλά τους εξαιτίας της μεγάλης ρευστότητας που επιστρέφει (repatriation) από άλλες αγορές, λόγω της γενικευμένης ανασφάλειας που δημιουργούν ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ – Κίνας και το Brexit.
Αν σ’ αυτό προστεθεί και το «ντοπάρισμα» των ομολόγων με το QE της προηγούμενης περιόδου και τις προσδοκίες για την επόμενη ποσοτική χαλάρωση, που αρχίζει τον Νοέμβριο, τότε καταλαβαίνουμε ότι «λεφτά υπάρχουν», αλλά πηγαίνουν μόνο σε ασφαλή καταφύγια.
Στην Αμερική, ο εμπορικός πόλεμος δεν έφερε τα επιθυμητά για τον Τραμπ αποτελέσματα, ενώ πολιτικά οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με μία μεγάλη θεσμική και πολιτική κρίση, καθώς ο πρόεδρος κινδυνεύει με αποπομπή. Πάντως, οι χρηματιστηριακοί δείκτες παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, έχοντας επιστρέψει σε απόσταση 5% από τα ιστορικά χαμηλά τους.
Σ’ αυτό το διεθνές πλαίσιο, η Ελλάδα παραμένει ακόμη ο φτωχός συγγενής. Όλοι τον αγαπούν και τον παινεύουν αλλά λίγοι τον κάνουν παρέα. Παρά τις σημαντικές δημοσιονομικές εξελίξεις των τελευταίων ετών και τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της νέας κυβέρνησης, η Ελλάδα απέχει ακόμη από την επενδυτική βαθμίδα (investment grade) των οίκων αξιολόγησης και παραμένει στις αναδυόμενες αγορές των χρηματιστηριακών δεικτών, γι’ αυτό και αντιμετωπίζεται από τους επενδυτές ως μια αγορά σχετικά υψηλού ρίσκου, που δεν βρίσκεται στο «ραντάρ» των μεγάλων επενδυτικών χαρτοφυλακίων.
Για τους Ευρωπαίους, η Ελλάδα παραμένει ακόμη ένας «ασθενής σε ανάρρωση». Για τους Αμερικανούς επενδυτές μία μάλλον αδιάφορη περίπτωση προς το παρόν. Για τους Ασιάτες επενδυτές, το ελληνικό χρηματιστήριο μπορεί να αποτελέσει μία πόρτα προς την Ε.Ε αλλά προς το παρόν έχουν δικά τους προβλήματα (εμπορικός πόλεμος, επιβράδυνση).