Οι κόντρες υπουργών για τα ηλεκτρικά ΙΧ, το σοκ του αδύναμου ΑΕΠ και τα μπόνους της ΔΕΗ

05 Ιουν 2020 06:30

Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Μετά το "restart tourism", ο πρωθυπουργός παίρνει πάνω του και την ηλεκτροκίνηση. Έτσι, σήμερα σε ειδική εκδήλωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παρουσιάσει το Σχέδιο Μετάβασης στην Ηλεκτροκίνηση, καθώς και τα κίνητρα για την αγορά ηλεκτρικών οχημάτων, την εγκατάσταση σταθμών φόρτισης αλλά και την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής μπαταριών. Πρόκειται για εξαιρετικά... σέξι θέμα: περιβάλλον, νέες τεχνολογίες, πράσινη ανάπτυξη, αυτοκίνητο και επιπλέον περιλαμβάνει επιδοτήσεις και κίνητρα για την υλοποίηση σχετικών επενδύσεων.
Όλα αυτά, μαζί με τη γνωστή πάλη για το ποίος έχει την αρμοδιότητα, στην οποία επιδίδονται μεταξύ τους οι δημόσιοι φορείς, τροφοδότησαν μια σκληρή, πλην πολιτισμένη, κόντρα μεταξύ του υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Κωστή Χατζηδάκη, και του υπουργού Μεταφορών και Υποδομών, Κώστα Καραμανλή, για το ποιό υπουργείο πρέπει να έχει την ευθύνη της ηλεκτροκίνησης. Ακόμα πιο σκληρή -και καθόλου πολιτισμένη θα έλεγα- ήταν η κόντρα σε δεύτερο επίπεδο, δηλαδή μεταξύ γενικών γραμματέων, διευθυντών και άλλων παραγόντων των υπουργείων.
Μάλιστα, οι κακές γλώσσες λένε ότι οι διαγκωνισμοί μεταξύ των δυο υπουργείων είχαν οδηγήσει σε μεγάλες καθυστερήσεις, εκνευρίζοντας τον πρωθυπουργό ο οποίος πήρε το project πάνω του.
Μπορεί πολλά κυβερνητικά στελέχη να πανηγυρίζουν για την επίδοση της ελληνικής οικονομίας στο πρώτο τρίμηνο, ωστόσο οι περισσότεροι οικονομολόγοι υπέστησαν ένα μικρό σοκ, καθώς τα νούμερα ήταν πολύ χειρότερα από ότι αναμενόταν. Διότι, ναι μεν η συρρίκνωση του ΑΕΠ στην Ελλάδα ήταν μικρότερη της συρρίκνωσης του γερμανικού ΑΕΠ, ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα ερχόταν με πολύ μεγαλύτερη ανοδική ορμή στο δ' τρίμηνο και η Γερμανία ήταν στο μηδέν. Και αυτή η προσγείωση σε χρόνο ρεκόρ θα πρέπει να προβληματίσει.
Πρώτοι στην πτώση τελευταίοι στην άνοδο. Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς (και) για τη χθεσινή συνεδρίαση με τον Γενικό Δείκτη να κλείνει με πτώση -0,63% και εκείνη την ώρα ο DAX στη Φραγκφούρτη βρίσκονταν στο -0,33%, ο CAC στο Παρίσι +0,05% ενώ στο Μιλάνο ο FTSE σκαρφάλωσε στο +0,5% μετά τις ανακοινώσεις της ΕΚΤ. Την εγχώρια αγορά βαραίνουν και το τεταμένο κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά και το 3ήμερο καθώς πολλοί traders δεν θέλουν να μείνουν με χαρτιά τόσες ημέρες. Και, όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι traders, ο καλός ύπνος κοστίζει.
Γενικά άφησε καλές εντυπώσεις στους θεσμικούς επενδυτές η εικόνα των λογιστικών καταστάσεων της ΔΕΗ για το α’ τρίμηνο. Κάποιοι όμως, στέκονται σε ένα θέμα που δεν άφησε την καλύτερη εντύπωση: για την εθελουσία των περίπου 1.000 εργαζομένων στο λιγνίτη, η νέα διοίκηση της ΔΕΗ έκανε μάλλον υπερβολικές παραχωρήσεις στη ΓΕΝΟΠ, προκειμένου να εξασφαλίσει την υποστήριξη των συνδικαλιστών και την… ησυχία της. Το μπόνους αποχώρησης υπερδιπλασιάστηκε και από τα 15.000 ευρώ της προηγούμενης εθελουσίας εκτοξεύθηκε στα 35.000 ευρώ. Οι επενδυτές, που βλέπουν μακριά, αντιλαμβάνονται ότι αυτό δεν είναι ένα κόστος που θα πληρωθεί μόνο μια φορά από τη ΔΕΗ, καθώς έρχονται ακόμη αρκετά προγράμματα εθελουσίας εξόδου, στο πλαίσιο της απολιγνιτοποίησης και έχει δημιουργηθεί ένα προηγούμενο για να δοθούν και στο μέλλον εξίσου υψηλά μπόνους. Η διοίκηση του Γ. Στάσση έχει αντεπιχειρήματα για το θέμα, τονίζοντας ότι ακόμη και αυτά τα υψηλά μπόνους αποσβένονται γρήγορα, αφού οι αποχωρούντες έχουν πολύ υψηλό κόστος μισθοδοσίας. Ίσως να μην έχει πολύ άδικο, αλλά και πάλι το πρόσθετο μπόνους των 20.000 ευρώ δεν αφήνει την καλύτερη εντύπωση, αντίθετα επαναβεβαιώνει ένα παλιό αξίωμα: όποιος και αν διοικεί τη ΔΕΗ, στο τέλος γίνεται αυτό που θέλουν οι συνδικαλιστές.
Το μεγάλο πρόβλημα για το 2020 δεν θα είναι τόσο το γεγονός ότι θα είναι μια δύσκολη χρονιά αλλά η αβεβαιότητα. Αυτό επισήμαναν σε χθεσινή εκδήλωση του ΙΟΒΕ για την ελληνική μεταποίηση οι επιχειρηματίες Δημήτρης Πόρτολος, πρόεδρος και διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικοί Λευκόλιθοι, Μενέλαος Τασόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Παπουτσάνης και Θεόδωρος Τρύφων, CO-CEO του Ομίλου ELPEN. Και οι τρεις πάντως εμφανίστηκαν αισιόδοξοι για τις δυνατότητες και της προοπτικές της βιομηχανίας στη χώρα την επόμενη 5ετία.
Πάντως, έχει τα παράδοξά της η ελληνική συμμετοχή στην παγκοσμιοποίηση. Έλεγε χθες, στην ίδια διαδικτυακή συζήτηση του ΙΟΒΕ ο Δ. Πόρτολος, ότι η εταιρεία του έχει καλή θέση στην παγκόσμια αγορά, με συμβόλαια ακόμη και σε μακρινές χώρες, όπως η Νότια Κορέα. Σε ό,τι αφορά τη μεταφορά, όμως, υπάρχει ένα… ζητηματάκι: κοστίζει συνολικά 60 δολ. τον τόνο, αλλά από αυτό το ποσό τα 25 δολ. αντιστοιχούν στο κόστος μεταφοράς από τη Χαλκιδική στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Δηλαδή, 35 δολ. για το καράβι που πηγαίνει στην άλλη άκρη του κόσμου, 25 δολ. για μια τοπική μεταφορά λίγων χιλιομέτρων. Πώς να γίνεις μετά ανταγωνιστικός στο διεθνές στερέωμα, όταν σε… γδέρνουν εντός έδρας;
Scriptor: Ανησυχητική είναι η εξέλιξη του εθνικού προϊόντος και όχι (μόνον) λόγω της επιδημίας. Σημάδια αστάθειας υπήρξαν και στο τελευταίο τρίμηνο του προηγούμενου έτους, αλλά το πρώτο τρίμηνο απογοητεύει. Όλη η ικμάδα της «φόρας» που είχε πάρει η οικονομία από το Mitsotakis effect, φαίνεται πως πήγε στις εισαγωγές. Ενώ μισθοί και κατανάλωση δεν δείχνουν να επωφελούνται ιδιαίτερα από τη μείωση των φόρων που πληρώθηκαν. Οι επιχειρήσεις συνέχισαν να μειώνουν τα αποθέματά τους, επιλογή που δείχνει ότι, ειδικά το Μάρτιο, παρέμεναν επιφυλακτικές. Το είχε (ήδη) δείξει η έρευνα κλίματος: είχαμε μικρή αλλά ανεξερεύνητη πτώση το Μάρτιο, που κατέληξε σε στασιμότητα για το τρίμηνο. Μετά το lockdown, όπως αναμενόταν, είχαμε κατακρήμνιση. Η οποία μας επιστρέφει στο καταστροφικό κλίμα που κυριαρχούσε όταν ξεκίνησε η κρίση χρέους το 2009. Να ελπίσουμε ότι οι επιχειρηματίες θα δείξουν θάρρος και αντοχή στους αμέσως επόμενους μήνες, αλλιώς δεν θα αποφύγουμε την διψήφια ύφεση.