Συνταξιούχος κυρία προσπαθεί να εξηγήσει στον υπάλληλο της αρμόδιας ΔΟΥ που υπάγεται ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε προχωρήσει στην πλήρη εξόφληση οφειλής της προς την εφορία, η οποία ήταν σε ρύθμιση. Το σύστημα ωστόσο συνέχισε να «βλέπει» την ρύθμιση ως μη εξυπηρετούμενη επιβάλλοντας προσαυξήσεις για το διάστημα Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου. «Μα, τα πλήρωσα», διαμαρτυρόταν η κυρία. «Το βλέπω αλλά τα συστήματα δεν επικοινωνούν και τώρα το πρόβλημα είναι ότι η προσαύξηση έχει καταλογιστεί και δεν μπορώ από εδώ να κάνω κάτι», η απάντηση του υπαλλήλου! Ουρές, ταλαίπωροι υπάλληλοι να πληκτρολογούν σε κάτι υπολογιστές που παραπέμπουν στη δεκαετία του '90 και απίστευτες χαμένες εργατοώρες για το τίποτα.
Λογιστής ΙΚΕ πληρώνει ηλεκτρονικά δύο φορές, από λάθος, τη δόση ΦΠΑ. Επικοινωνεί ηλεκτρονικά με το taxisnet και μαθαίνει ότι το σύστημα δεν μπορεί να «δει» την δεύτερη πληρωμή και να πιστωθεί στο λογαριασμό της ΙΚΕ, αλλά θα πρέπει με την ταυτότητα οφειλής και την πληρωμή να πάει στην αρμόδια ΔΟΥ. Ουρά και αναμονή, φυσικά, στο Τμήμα Εσόδων όπου μεσόκοπος υπάλληλος παλεύει με τον πεπαλαιωμένο Η/Υ. Εντοπίζει την πληρωμή εκτυπώνει ένα χαρτί, το χαρτί του συμψηφισμού, το οποίο ο λογιστής πρέπει να το πάει στο ταμείο της εφορίας όπου κάποιος το σφραγίζει, ολοκληρώνοντας τη διαδικασία!
Και η ζωή συνεχίζεται.
Η ακαμψία των τραπεζών
Αλλαγή σκηνικού. Μικρομεσαίος επιχειρηματίας κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της κρίσης σταμάτησε να εξυπηρετεί το δάνειό του, με αποτέλεσμα να περάσει στα μη εξυπηρετούμενα. Αργότερα προχώρησε στη ρύθμιση του δανείου, την οποία εξυπηρετεί κανονικά. Τώρα, με την κατάσταση να έχει ομαλοποιηθεί, την οικονομία να έχει βρει το βηματισμό της και τον ίδιο να έχει ξεπεράσει τα προβλήματά του, αποφάσισε να προχωρήσει σε μια μικρή επέκταση των δραστηριοτήτων του. Με τις τράπεζες να δηλώνουν ότι πια έχουν πλεονάζουσα ρευστότητα, ο επιχειρηματίας ζήτησε ραντεβού προκειμένου να διερευνήσει τις δυνατότητες χορήγησης ενός μικρού τραπεζικού δανείου.
Συναντήσεις επί συναντήσεων για να εξηγήσει το πώς είχε βρεθεί σε πρόβλημα, πώς το αντιμετώπισε, ότι πλέον οι υποχρεώσεις του εξυπηρετούνται κανονικά, γιατί θέλει νέο δάνειο, ποιο είναι το business plan, τι πρόσθετες εξασφαλίσεις μπορεί να προσφέρει κ.α.
Χαρτιά και χαρτάκια, ατελείωτες ώρες συζητήσεων με το ζήτημα του παλαιού κόκκινου δανείου να παραμένει αξεπέραστο εμπόδιο. Όλα θα ήταν πιο εύκολα, τόνιζαν τα στελέχη των τραπεζών, αν το δάνειο που παλαιότερα δεν εξυπηρετούνταν επέστρεφε στα ενήμερα κάτι που απαιτεί να εξυπηρετείται κανονικά για διάστημα 12 μηνών. Ο επιχειρηματίας, προκειμένου να προχωρήσει η υπόθεση πιο γρήγορα, πρότεινε να προπληρώσει το σύνολο των δόσεων για το 2020, ώστε το δάνειο να περάσει στα ενήμερα. Νέες συναντήσεις, «ναι αυτό είναι μια καλή ιδέα – θα σας ειδοποιήσουμε».
Πολλές ημέρες μετά, έρχεται η απάντηση μέσω email: «Σε συνέχεια του κάτωθι ηλεκτρονικού σας μηνύματος, σας γνωρίζω ότι προκειμένου να επιστρέψει ένας πελάτης στο ενήμερο τμήμα της Τράπεζας, σύμφωνα με οδηγίες της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, δεν αρκεί μόνο η προκαταβολή των δόσεων ενός χρόνου, αλλά θα πρέπει να έχει παρέλθει ένα ημερολογιακό έτος από την ρύθμιση καθώς και τα οικονομικά του στοιχεία να αποδεικνύουν την βιωσιμότητα της ρύθμισης».
Οι τράπεζες μπορεί να μην έχουν τους υπολογιστές που θυμίζουν δεκαετία του 1990 και να είναι έτη φωτός πιο οργανωμένες από το Δημόσιο ωστόσο ο τρόπος λειτουργίας τους τα τελευταία χρόνια είναι ίδιος και απαράλλαχτος με το ελληνικό δημόσιο: μια γραφειοκρατία που δημιουργεί εμπόδια και προβλήματα και ένα στελεχιακό δυναμικό που κρύβεται πίσω από κανόνες και κανονισμούς έχοντας χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, τον πελάτη και τη δουλειά τους: να βρίσκουν λύσεις και όχι να δημιουργούν προβλήματα.
Ακριβώς όπως το ελληνικό δημόσιο.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
