Αν θέλει κάποιος να μιλήσει για τα κρασιά και τους ανθρώπους της Σαντορίνης, δεν μπορεί παρά να αναφερθεί στον κ. Πάρι Σιγάλα. Ένας άνθρωπος, κομμάτι της θηραϊκής γης, μέρος της οινικής ιστορίας του νησιού, νομίζεις ότι το κρασί ρέει στο αίμα του.
Ο κ. Σιγάλας αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του αμπελώνα της Σαντορίνης, συνδέοντας το όνομά του με μερικά από τα κορυφαία ελληνικά λευκά και κόκκινα κρασιά. Στην ανανεωμένη του κάναβα (ο χώρος που χρησιμοποιείται για οινοποιείο και αποθήκη κρασιών, εμφιαλωτήριο, οιναποθήκη), η οποία πλέον διαθέτει επισκέψιμο χώρο και βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, όπου στο βυθό της βρίσκεται το ηφαίστειο Κολούμπο, μια τοποθεσία γεμάτη φυσική ομορφιά και ιστορία, ο Πάρις Σιγάλας έχει δημιουργήσει το νέο του πρότζεκτ, το ΟΕΝΟ Π. Σκοπός του είναι να συνεχίσει την έρευνα, εξελίσσοντας και αναδεικνύοντας τις τεράστιες δυνατότητες του μοναδικού αμπελώνα της Σαντορίνης.

«Η σχέση μου με το κρασί και ιδιαίτερα με το σπουδαίο αμπελοτόπι της Σαντορίνης και τη γηγενή μοναδική ποικιλία του, το Ασύρτικο, ξεκίνησε από τα φοιτητικά μου χρόνια», είπε στο BD ο κ. Π. Σιγάλας, αναπολώντας εποχές που της χαρακτήριζε η αθωότητα. Βοηθούσε τον πατέρα του μαζί με τους φίλους του στον τρύγο και το πάτημα των σταφυλιών, ενώ όταν τελείωναν άρχιζαν τα τραγούδια και οι χοροί. «Το κρασί από τότε, παρά την επιστημονική μου συγκρότηση, το βίωνα με ένα τρόπο μεταφυσικό, θα έλεγα ερωτικό. Ένιωθα να συντελείται ένα «θαύμα» ανεξάρτητα από την επιστημονική εξήγηση αυτής της μετάλλαξης του χυμού του σταφυλιού σε κρασί», τόνισε.
Όταν το 1991 δημιούργησε το Κτήμα Σιγάλα και στη συνέχεια, το 2020, το OENO Π (επιστροφή στην κάναβα των φοιτητικών χρόνων), αυτή η ερωτική σχέση των νεανικών χρόνων με το κρασί, όχι μόνο δεν τον εγκατέλειψε αλλά μάλλον έγινε ακόμη πιο δυνατή. «Το κρασί για μένα είναι αποτέλεσμα μιας “ζητούμενης” αρμονικής σχέσης επιστήμης και τέχνης», θα πει ο κ. Σιγάλας.
Πράγμα που επιβεβαιώνεται, καθώς το νέο δημιούργημά του, OENO Π σχεδιάστηκε για «Σαντορίνες» υψηλής ποιότητας περιορισμένου αριθμού φιαλών (20.000 φιάλες).

Δεν είναι τυχαία άλλωστε και η επιλογή του εξοπλισμού του οινοποιείου, πιθάρια των 750 και 1600 λίτρων αντί για ανοξείδωτες δεξαμενές, κάθετο πιεστήριο (το παραδοσιακό πιεστήριο που χρησιμοποιείται για τη σαμπάνια), η παραμονή του οίνου τουλάχιστον για 16 μήνες με τις οινολάσπες στα πιθάρια, η εμφιάλωση χωρίς φιλτράρισμα, έχουν στόχο να δώσουν μια κορυφαία έκφραση στο Ασύρτικο - μαζί με όλα εκείνα τα στοιχεία που το κάνουν μοναδικό.
«Πληθωρικό στόμα, αυστηρή δομή, εξαιρετική οξύτητα, αλατότητα, μακριά επίγευση, μεγάλη δυνατότητα παλαίωσης με ιδιαίτερη ορυκτότητα και μινεράλ χαρακτήρα- έχουν στόχο να δώσουν στο Ασύρτικο μεγαλύτερη ευγένεια και φινέτσα, χαρακτηριστικό όλων των μεγάλων κρασιών» είπε ο κ. Πάρις Σίγαλας περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά των κρασιών του.
Τα χαρακτηριστικά και η ποιότητα των ετικετών του OENO Π πρόσφατα επιβραβεύτηκαν με τις κορυφαίες βαθμολογίες που έδωσε το Robert Parker Wine Advocate σε όλα κρασιά από 94 ως ελάχιστη έως 97 βαθμούς. Τα “Tria Ampelia 2022” πήραν τους 97 βαθμούς, την υψηλότερη βαθμολογία για ελληνικό ξηρό κρασί ανεξαρτήτου χρονιάς, τοποθετώντας το στην πρώτη θέση μεταξύ όλων στην έγκριτη λίστα του Robert Parker.

Οι ετικέτες του ΟΕΝΟ Π
Οι ετικέτες του OENO Π είναι τρείς:
Τα “Tria Αmpelia”, 100% Ασύρτικο από τρία επιλεγμένα αμπελοτόπια και παραμονή με τις οινολάσπες σε πιθάρι για 16 μήνες.
Τα “Tria Αmpelia Pithari”, 100% Ασύρτικο με παραμονή στις οινολάσπες για 16 μήνες, από ένα επιλεγμένο πιθάρι κάθε χρόνο.
Η 3η ετικέτα με το όνομα “Akulumbo”, επίσης 100% Ασύρτικο, από υπερώριμο τρύγο - όπως γινόταν το παραδοσιακό λευκό κρασί της Σαντορίνης, το Νυχτέρι, που τρυγούσαν το Σεπτέμβρη - με παραμονή στις οινολάσπες για 24 μήνες σε πιθάρι.
Το όνομά του προέρχεται από το υποθαλάσσιο ηφαίστειο, το Κολούμπο, που βρίσκεται στη θάλασσα μπροστά από το κτίσμα που στεγάζεται το OENO Π.

Κινδυνεύει με αφανισμό ο αμπελώνας της Σαντορίνης
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η κλιματική αλλαγή που έχει κάνει έντονα την εμφάνισή της και στην χώρα μας, έχει επηρεάσει και τα μοναδικά κρασιά της Σαντορίνης.
Όπως είπε ο κ. Σιγάλας η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα που ήδη επηρεάζει τη Σαντορίνη και την παραγωγή κρασιού με πολύ έντονο τρόπο. Ο τρύγος του 2024 αποτέλεσε σημείο αναφοράς, καθώς η εξαιρετικά μικρή παραγωγή έχει προκαλέσει ιδιαίτερο προβληματισμό στους παραγωγούς και τους οινοποιούς της Σαντορίνης για το μέλλον του πανάρχαιου αμπελώνα.
«Ο μοναδικός αυτός ιστορικός αμπελώνας βρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με τον κίνδυνο αφανισμού, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη για άμεσες αποφάσεις και δράσεις, για τη διατήρησή του», επισήμανε ο κ. Σιγάλας υπογραμμίζοντας την ανάγκη να μην υπάρξει καμία καθυστέρηση στις λύσεις που πρέπει να εφαρμοστούν καθώς η έλλειψη νερού αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες που απειλούν τη βιωσιμότητά του.
Όπως είπε στο BD καταλήγοντας, ως άμεση λύση για άρδευση του αμπελώνα, ο ΣΟΣ (Σύνδεσμος Οινοποιών Σαντορίνης) κάνει προσπάθειες για την αξιοποίηση του νερού από τους έξι βιολογικούς καθαρισμούς του νησιού, προχωρώντας στη βελτίωση των υποδομών τους ώστε να παραχθεί κατάλληλο νερό για το πότισμα.

Η «Βίβλος» του κρασιού
Το «The Wine Advocate», το οποίο απένειμε κορυφαίες βαθμολογίες για όλα τα κρασιά του ΟΕΝΟ Π, είναι ευρέως γνωστό ως Robert Parker's Wine Advocate και ανεπίσημα συντομογραφημένο ως TWA ή WA ή πιο πρόσφατα ως RP, είναι μια διμηνιαία έκδοση κρασιού με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες που περιλαμβάνει τις συμβουλές του έγκριτου κριτικού κρασιού Robert M. Parker, Jr.
Αρχικά με τον τίτλο The Baltimore-Washington Wine Advocate το πρώτο τεύχος εκδόθηκε το 1978. Χωρίς να δέχεται καμία διαφήμιση, το ενημερωτικό δελτίο δημοσιεύει πάνω από 12.000 κριτικές ετησίως, χρησιμοποιώντας το σύστημα αξιολόγησης του Robert Parker, που χρησιμοποιεί μια κλίμακα ποιότητας 50-100 βαθμών.
Αν και δεν ήταν η πρώτη αμερικανική έκδοση κρασιού, ούτε η πρώτη που χρησιμοποίησε αριθμητική κλίμακα αξιολόγησης κρασιών, το The Wine Advocate ήταν το πρώτο περιοδικό που υιοθέτησε ευρέως την κλίμακα 50-100 βαθμών και τη χρησιμοποίησε παράλληλα με το αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα βαθμολόγησης. Το σύστημα αυτό ήταν οικείο στο αρχικό κοινό - στόχο του Robert Parker - τον μέσο Αμερικανό καταναλωτή - και παρείχε μια κατευθυντήρια γραμμή για την ποσοτικοποίηση της ποιότητας ενός κρασιού σε τυποποιημένη μορφή.
Οι έμποροι λιανικής πώλησης χρησιμοποίησαν τις «βαθμολογίες Parker» του The Wine Advocate για να προωθήσουν επιθετικά στην αγορά κρασιά με υψηλή βαθμολογία. Οι βαθμολογίες έχουν επίσης γίνει σημεία αναφοράς για συλλέκτες και επενδυτές κρασιού που αγοράζουν κρασιά με υψηλή βαθμολογία με την ελπίδα ότι οι βαθμολογίες του Robert Parker θα αυξήσουν την αξία του κρασιού.