Νέα αιτήματα για την τοποθέτηση και άλλων γεφυρών Μπέλεϋ σε περιοχές που επλήγησαν από τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία δέχεται η Μονάδα Μελετών και Κατασκευών (ΜΟΜΚΑ) του ΓΕΕΘΑ, μετά την τοποθέτηση μιας τέτοιας αρθρωτής συναρμολογούμενης γέφυρας στα Καλά Νερά και την άμεση αποκατάσταση της σύνδεσης του οδικού δικτύου Βόλου και Νοτίου Πηλίου που είχε διακοπεί λόγω της κατάρρευσης της υπάρχουσας γέφυρας.
Μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο διευθυντής της Μονάδας, υποστράτηγος Μιχαήλ Κλούβας επισημαίνει ότι τα αιτήματα είναι αρκετά και διευκρινίζει ότι λόγω μεγάλων καταστροφών στο οδικό δίκτυο επιβάλλεται, πριν την τοποθέτηση της γέφυρας, η αποκατάσταση των καταστροφών στα σημεία πρόσβασης σε αυτήν και συγκεκριμένα στις δύο όχθες – όρια του γκρεμού.
«Θα είχαμε ήδη ξεκινήσει την τοποθέτηση και άλλων γεφυρών αλλά πρέπει να προηγηθούν κάποια μικρά έργα υποδομής για να μπορέσουμε να τις στήσουμε» σημειώνει χαρακτηριστικά. Aκόμα σχολιάζει ότι τα πράγματα είναι ακόμη ρευστά ενώ προκύπτουν θετικές εξελίξεις που αφορούν την προώθηση της άμεσης κατασκευής κανονικών και μόνιμων γεφυρών σε συγκεκριμένα σημεία.
Ο κ. Κλούβας επισημαίνει ότι είναι μεγάλος ο ενθουσιασμός των τοπικών κοινωνιών την ώρα της εγκατάστασης και παράδοσης της γέφυρας Μπέλεϋ, η οποία ουσιαστικά συναρμολογείται μέσα σε λίγες ώρες. «Η αναγνώριση της προσφοράς του στρατού στις τοπικές κοινωνίες μας δίνει δύναμη ώστε να θέλουμε να φτιάξουμε τη γέφυρα γρηγορότερα και να την κάνουμε καλύτερη. Ειδικά στα Καλά Νερά φάνηκε ότι αυτό το πράγμα ήταν το πρώτο θετικό που συνέβη στην τοπική κοινωνία. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν τόσο θερμή που μερικές φορές μας έκανε να ντρεπόμαστε…» λέει χαρακτηριστικά.
Σημειώνεται ότι τα τελευταία έξι χρόνια η Μονάδα Μελετών και Κατασκευών (ΜΟΜΚΑ) του ΓΕΕΘΑ τοποθέτησε δεκαέξι γέφυρες Μπέλεϋ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όλες για λόγους φυσικών καταστροφών. Ειδικότερα τέσσερις γέφυρες εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη, μία στον Φενεό Κορινθίας, τέσσερις στην ευρύτερη περιοχή της Εύβοιας, τρεις στη Θεσσαλία, δύο στα Ιωάννινα και δύο στην Κεφαλονιά. Η πρωταθλήτρια σε μήκος Μπέλεϋ είναι εκείνη που τοποθετήθηκε στο Μεγάλο Περιστέρι στα Ιωάννινα και έχει μήκος 50 μέτρα ενώ η δυσκολότερη από τεχνικής απόψεως ήταν εκείνη στο Χειμωνικό Κεφαλονιάς.
«Οι Μπέλεϋ είναι ό,τι πιο αξιόπιστο, ευέλικτο και κυρίως γρήγορο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, τη στιγμή μάλιστα που στον πληθυσμό υπάρχει ένα αίσθημα απελπισίας γι’ αυτό που συμβαίνει. Είναι μεγάλη υπόθεση για ουσιαστικούς αλλά και ψυχολογικούς λόγους και για λόγους ηθικού να μπορεί ο στρατός να παρέχει μια τέτοια λύση, άμεση και λειτουργική» τονίζει ο κ. Κλούβας. Αναφέρει, μάλιστα, ότι το υλικό των κατασκευών αυτών, με την κατάλληλη συντήρηση και τον απαραίτητο έλεγχο, έχει πολύ μεγάλη αξιοπιστία, για πάρα πολλά χρόνια.
Παρουσιάζοντας την ιστορία της γέφυρας Μπέλεϋ, ο διευθυντής της Μονάδας Μελετών και Κατασκευών του ΓΕΕΘΑ αναφέρει ότι o Βρετανός πολιτικός μηχανικός Ντόναλντ Μπέλεϋ (Donald Bailey) που έλαβε και τον τίτλο του Σερ, είχε ξεκινήσει στο πλαίσιο του διδακτορικού του να σχεδιάζει αυτή τη γέφυρα, φτιάχνοντας προσομοιώματα με τα οποία, μάλιστα, έπαιζε και ο γιος του, όπως απεικονίζεται σε βίντεο της εποχής εκείνης.
Η φιλοσοφία με την οποία δημιουργήθηκε, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βασιζόταν στη δυνατότητά της να συναρμολογείται μόνο από οκτώ άτομα, ώστε να μπορεί να στηθεί γρήγορα, χωρίς μηχανήματα και από λίγους ανθρώπους όπου και όποτε οι πολεμικές επιχειρήσεις το απαιτούσαν. «Κανείς δεν μπορούσε τότε να σκεφτεί ότι μια τέτοια απλή κατασκευή θα είχε τέτοια απήχηση» σημειώνει ο κ. Κλούβας και αναφέρει ότι σήμερα πια μπορεί κανείς να συναντήσει τέτοιες γέφυρες σε κάθε γωνιά του κόσμου, είτε για λόγους σύνδεσης περιοχών, είτε ως τουριστικά αξιοθέατα, είτε ως σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος.
Σήμερα πάνω από εκατό γέφυρες Μπέλεϋ βρίσκονται σε διάφορα σημεία της χώρας ενώ υπάρχουν αποθέματα υλικών και έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια η διαδικασία προμήθειας νέων. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον κ. Κλούβα, «ο ελληνικός στρατός έχει μπει σε μια μεγάλη διαδικασία συλλογής παλαιών τέτοιων γεφυρών που έχουν απαξιωθεί λόγω της κατασκευής καινούριων δίπλα τους».
Παρά το κόστος ανέλκυσης και μεταφοράς, η διαδικασία αυτή συνεχίζεται ώστε να ανακτηθεί ένα σημαντικό απόθεμα γεφυρών που δεν χρησιμοποιούνται και να αξιοποιηθεί σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Σε κάθε περίπτωση η κατασκευή θεωρείται ζωντανός οργανισμός, η σωστή λειτουργία του οποίου διασφαλίζεται από την ομάδα μηχανικών που τον συντηρεί και ελέγχει τη λειτουργία του.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
