Προσφυγή δήμων στο ΣτΕ για την παραλία που... φύτρωσε στο Ελληνικό

Μετά από μία τριετία νηνεμίας μαζεύονται ξανά σύννεφα γύρω από το Ελληνικό. Τον ασκό του Αιόλου άνοιξε η κοινή υπουργική απόφαση του περασμένου Δεκεμβρίου, που βγήκε σε ΦΕΚ λίγο-πολύ εν κρυπτώ, αφού δεν είχε προηγηθεί διαβούλευση με τους όμορους δήμους, που σύσσωμοι έχουν ταχθεί υπέρ της μεγάλης επένδυσης.

Όμως, οι τροποποιήσεις της ΚΥΑ, τις οποίες έχει παρουσιάσει το BD, έφεραν τους δήμους Γλυφάδας και Αλίμου στην πόρτα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με αιχμή τη νέα παραλία που «ξεφυτρώνει» στα νότια της μαρίνας Αγίου Κοσμά.

Και αυτή ως φαίνεται θα είναι μόνο η αρχή, αφού στο μικροσκόπιο της δημοτικής αρχής του Αλίμου μπαίνουν και οι άδειες που έχουν εκδοθεί για κτήρια εντός του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού. Εξάλλου, ο δήμαρχος Ανδρέας Κονδύλης πρωτοστάτησε στη δικαστική διαμάχη για τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό (ΝΟΚ), που δικαίωσε τελικά την τοπική αυτοδιοίκηση και πολίτες για το ύψος των κτηρίων και μία σειρά άλλων κινήτρων.

Έτσι, ο δήμος βρίσκεται υπ’ ατμόν για να κάνει φύλλο και φτερό άδειες που έχουν προχωρήσει από το γραφείο Πολεοδομίας του Ελληνικού, προκειμένου να μην μπουν σε φάση υλοποίησης όσες έχουν πιθανώς αξιοποιήσει τα "bonus" του ακυρωθέντος ΝΟΚ.

Με την αρχική προσφυγή στο ΣτΕ να αφορά «τη δραστική αλλοίωση του θαλάσσιου μετώπου στα διοικητικά όρια του δήμου Γλυφάδας», οι δύο δήμαρχοι Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου και Αλίμου Ανδρέας Κονδύλης επανενεργοποίησαν τον «κοιμώμενο» εδώ και μία τριετία Σύνδεσμο Δήμων Μητροπολιτικού Πόλου.

Προτίθενται, μάλιστα, να την εμπλουτίσουν στην πορεία με νέα στοιχεία, βάζοντας στο στόχαστρο και άλλες τροποποιήσεις που περιλαμβάνονται στην ΚΥΑ, η οποία φέρνει νέα χωρικά δεδομένα σε δύο γειτονιές της επένδυσης, αυτές του Αγίου Κοσμά και του Ενυδρείου (ζώνες ανάπτυξης ΠΜ-Α1 και ΠΜ-Α2).

Η προσφυγή στο ΣτΕ

Όπως σημειώνεται στην προσφυγή που έχει κατατεθεί, η ακύρωση της ΚΥΑ ζητείται διότι αυτή «επάγεται επιδείνωση του περιβαλλοντικού κεκτημένου του Δήμου μας και αλλοίωση των οικιστικών και πολεοδομικών συνθηκών» στη Γλυφάδα και ευρύτερα στα Νότια Προάστια.

Εξηγείται, δε, ότι το ευρύ παραλιακό μέτωπο της Γλυφάδας, άνω των 2 χιλιομέτρων, γειτνιάζει με τη μαρίνα του Αγίου Κοσμά. Αυτό διαμορφώνεται από μικρούς κόλπους, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται τέσσερις μαρίνες, με την τελευταία εξ αυτών που είναι και η επίδικη περίπτωση να «ακουμπάει» στα όρια του δήμου Ελληνικού.

Στην προσφυγή αναφέρεται ότι τίθεται υπό διακινδύνευση το σύνολο του παραλιακού μετώπου, μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξεως, καθώς και σειράς προγενέστερων, «με ορατό τον κίνδυνο να καταστεί το παραλιακό μέτωπο του Δήμου Γλυφάδας αποδέκτης δυσμενών, περιβαλλοντικά και κοινωνικά, συνεπειών που θα απορρέουν από την έντονη ανάπτυξη ενόψει της επένδυσης του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού- Αγίου Κοσμά».

Ειδικότερα, εκτιμάται ότι το πλέγμα των εκτεταμένων έργων που προβλέπονται στην ΚΥΑ, προκειμένου να δημιουργηθεί η brand new παραλία, για τους επισκέπτες των δύο παραθαλάσσιων ξενοδοχείων που θα αναπτυχθούν στο πλαίσιο της επένδυσης, «ισούται με δραστική αλλοίωση του θαλάσσιου μετώπου».

Εξηγείται, δε, ότι για να δημιουργηθεί εκ του μηδενός η νέα παραλία θα πρέπει να γίνουν εκτεταμένες επεμβάσεις επί του βραχίονα, στα ανατολικά της ελεύθερης παραλίας της Γλυφάδας, με τεχνική προέκταση και μπάζωμα της θάλασσας με τεχνητές προσχώσεις.

Οι προσφεύγοντες συνάγουν ότι είναι τέτοια η αλλοίωση που θα καταλύει τελικώς -όχι απλώς παρεμποδίζει- την ελεύθερη χρήση της παραλίας της Γλυφάδας και την ομαλή λειτουργία της όμορης μαρίνας. Γίνεται μάλιστα λόγος για «ανεπίτρεπτη πύκνωση των τουριστικών δραστηριοτήτων», η οποία συνεπάγεται την παρεμπόδιση της ελεύθερης χρήσης της ακτογραμμής από τους δημότες.

Στα πρόσθετα στοιχεία, επισημαίνεται ότι «αυξήθηκε, ακόμη, η μέγιστη επιφάνεια δόμησης κατά 40%, ανερχόμενη πλέον σε 66. 290 τ.μ., και όλα αυτά με εντονότατες χρήσεις τουρισμού- αναψυχής». Οι προσφεύγοντες βλέπουν ότι με τις αλλαγές πάει να δημιουργηθεί ένα «φαραωνικό» έργο, «υπό το ένδυμα τουριστικής εγκατάστασης, που φέρει χαρακτηριστικά μικρού οικισμού».

Όπως τονίζεται, δε, στην προσφυγή το Προεδρικό Διάταγμα του σχεδίου ολοκληρωμένης ανάπτυξης (ΣΟΑ) του Μητροπολιτικού Πόλου προβλέπει μεν έντονες τουριστικές χρήσεις, αλλά όχι έντονες λιμενικές εργασίες. Ως εκ τούτου, «δεν είναι δυνατόν να θεσμοθετείται με απλή υπουργική απόφαση, αλλά απαιτεί να περιβάλλεται τον τύπο Προεδρικού Διατάγματος».