Δύο πράγματα θέλει να γνωρίζει η πλειοψηφία των πολιτών πριν μπει στο παραβάν την Κυριακή των εκλογών. Και για αυτά τα δύο επιλέγει το αντίστοιχο ψηφοδέλτιο. Πρώτον, ποιος θα ηγηθεί της κυβέρνησης και, δεύτερον, ποιο κόμμα θα αναλάβει να εξαντλήσει την κυβερνητική τετραετία.
Η συζήτηση περί συνεργασιών εμπεριέχει κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Καταρχάς, τα εν δυνάμει συνεργαζόμενα κόμματα να συγκεντρώνουν και τα αντίστοιχα ποσοστά που θα επιτρέπουν μια τέτοια προοπτική. Ακόμα και με τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, που αποτυπώνουν τις τάσεις των ψηφοφόρων μετά την τραγωδία των Τεμπών, ένα τέτοιο ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας φαντάζει έως και αδύνατο, με δεδομένες τις θέσεις των κομμάτων.
Επιπλέον, οι ίδιοι οι ψηφοφόροι των κομμάτων αυτών, προφανώς και θα επιθυμούσαν να γνωρίζουν εκ των προτέρων τις προθέσεις των ηγεσιών τους.
Κανείς δεν θέλει να πιαστεί εξαπίνης, επιλέγοντας το κόμμα της αρεσκείας του και, μετά την αποχώρηση από την κάλπη, να διαπιστώσει ότι η ψήφος του έγινε «όχημα» για την επίτευξη πολιτικών «γάμων» που δεν έχουν -προκαταβολικά- την συγκατάθεσή του…
Ειδικότερα, για τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, η πρόσφατη ρητή αναφορά του Νίκου Ανδρουλάκη για κυβερνητική συνεργασία, χωρίς ωστόσο τη θέση του πρωθυπουργού να καταλάβει ένας εκ των Κυριάκου Μητσοτάκη ή Αλέξη Τσίπρα, εμπεριέχει μια διπλή αντίφαση.
Πώς μπορεί κάποιος να αφαιρέσει το δικαίωμα από τον αρχηγό του πρώτου σε δύναμη κόμματος να αναλάβει και τη θέση του πρωθυπουργού και, κυρίως, γιατί ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αφαιρεί από τους υποστηρικτές του τη δυνατότητα να δουν τον αρχηγό τους στο τιμόνι της χώρας.
Η επίμαχη αναφορά από τον Ν. Ανδρουλάκης ήταν αρκετή για να ξεκινήσει ένα γαϊτανάκι ονοματολογίας για το ποιοι - σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο - θα μπορούσαν να ηγηθούν μιας κυβέρνησης συνεργασίας και να συγκεντρώνουν τα χαρακτηριστικά της πολιτικής επάρκειας και αξιοπιστίας, χωρίς να είναι τραπεζίτες ή τεχνοκράτες.
Επίσης, οι άλλες δύο προϋποθέσεις που θέτει ο Ν. Ανδρουλάκης, για ισχυρό διψήφιο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ και προγραμματική συμφωνία σε συγκεκριμένα σημεία, μάλλον δυσκολεύουν παρά διευκολύνουν την όποια προοπτική.
Στην εξίσωση πρέπει να ληφθεί υπόψιν και η διαφοροποίηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Λοβέρδου ο οποίος σχολίασε με νόημα τις αναφορές Ανδρουλάκη για κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τρίτο πρόσωπο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν γίνεται να απορρίπτουμε πρόσωπα, χωρίς να προτείνουμε κάποια συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση».
Η Χαριλάου Τρικούπη σήκωσε το γάντι και ανταπάντησε στο στέλεχός της χαρακτηρίζοντας ως «πολιτικά παράδοξο ο Ανδρέας Λοβέρδος να έχει κοινές αγωνίες με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου και τον υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
