ΓΔ: 1435.19 -0.93% Τζίρος: 94.42 εκ. € Τελ. ενημέρωση: 17:25:00 ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ
Φώτο: Shutterstock

Η ακραία πείνα αυξήθηκε κατά 126% από το 2016 λόγω κλιματικής αλλαγής

Σύμφωνα με την βρετανική Oxfam οι χώρες που ευθύνονται λιγότερο για την κλιματική κρίση είναι αυτές που υποφέρουν από αυτήν σημειώνοντας πως οι χώρες της G20 ευθύνονται για περισσότερα από τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα.

Ακραίες ξηρασίες, καταστροφικές πλημμύρες, ερημοποίηση: σε έξι χρόνια η «οξεία πείνα» υπερδιπλασιάστηκε στις χώρες που είναι οι περισσότερο εκτεθειμένες στις κλιματικές καταστροφές, σύμφωνα με την μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam, η οποία κάλεσε τις βιομηχανικές χώρες να μειώσουν μαζικά τις εκπομπές τους αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και να επανορθώσουν για τις ζημιές που έχουν προκληθεί.

Σε έκθεσή της που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, η Oxfam αποτιμά ότι η οξεία πείνα αυξήθηκε κατά 123% από το 2016 σε δέκα χώρες που βρίσκονται ανάμεσα στις πιο εκτεθειμένες στους κλιματικούς κινδύνους.

Στις χώρες αυτές, Σομαλία, Αϊτή, Τζιμπουτί, Κένυα, Νίγηρας, Αφγανιστάν, Γουατεμάλα, Μαδαγασκάρη, Μπουρκίνα Φάσο και Ζιμπάμπουε, 48 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από οξεία διατροφική ανασφάλεια και χρειάζονται επειγόντως βοήθεια για να επιβιώσουν. Δεκαοκτώ εκατομμύρια από αυτούς θεωρούνται μάλιστα ότι βρίσκονται στα πρόθυρα του λιμού.

Μολονότι οι συγκρούσεις και οι οικονομικές κρίσεις παραμένουν οι βασικοί υπεύθυνοι της πείνας, «τα ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οποία είναι ολοένα και περισσότερα και βίαια, μειώνουν και αυτά την ικανότητα των φτωχών πληθυσμών να αντιμετωπίσουν την πείνα και να αντεπεξέλθουν στα μελλοντικά σοκ», υπογραμμίζει η ΜΚΟ.

Η Σομαλία, η οποία είναι μία από τις λιγότερο καλά προετοιμασμένες χώρες για την αντιμετώπιση της κλιματικής έκτακτης ανάγκης, αντιμετωπίζει για παράδειγμα την χειρότερη ξηρασία στην ιστορία της και ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν ήδη εγκαταλείψει τις εστίες τους σε αυτή. Στη Γουατεμάλα, η έλλειψη νερού έχει επίσης προκαλέσει την απώλεια του 80% της σοδειάς καλαμποκιού και αποδεκατίσει τις φυτείες καφέ, οδηγώντας πολλούς κατοίκους να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Για την Oxfam το γεγονός ότι οι χώρες που ευθύνονται λιγότερο για την κλιματική κρίση είναι αυτές που υποφέρουν από αυτήν περισσότερο «είναι μια κραυγαλέα απόδειξη της ύπαρξης παγκόσμιων ανισοτήτων». Οι βιομηχανικές χώρες και κυρίως αυτές της G20 «ευθύνονται για περισσότερα από τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα», ενώ αυτές οι δέκα πιο ευάλωτες δεν εκπέμπουν παρά όλες μαζί ένα 0,13%, υπογραμμίζει η ΜΚΟ. «Σε λιγότερο από 18 μέρες, τα κέρδη των επιχειρήσεων ορυκτών καυσίμων θα αρκούσαν για να χρηματοδοτήσουν το σύνολο των εκκλήσεων για ανθρωπιστική βοήθεια του ΟΗΕ για το 2022», που ανέρχεται σε 49 δισ. δολάρια, σημειώνει η οργάνωση.

Στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για το 2022, η οποία άρχισε την Τρίτη, και στην COP27, η οποία προβλέπεται να διεξαχθεί τον Νοέμβριο, οι παγκόσμιοι ηγέτες οφείλουν να δεσμευτούν για τη μαζική μείωση των εκπομπών τους και «να προσφέρουν αποζημίωση στις περισσότερο πληγείσες χώρες για τις ζημιές» που υφίστανται, προσθέτει. Η διαγραφή του χρέους των ευάλωτων αυτών χωρών θα τους επέτρεπε επίσης να επενδύσουν στην καταπολέμηση της κλιματικής έκτακτης ανάγκης.

Google news logo Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΙΕΘΝΗ

COP28: Απομάκρυνση της παγκόσμιας οικονομίας από τα ορυκτά καύσιμα

Η συμφωνία επιφύλαξε επίσης ανταμοιβές για τους παραγωγούς πετρελαίου, με τη μορφή μιας σαφούς αναγνώρισης ότι υπάρχουν τεχνολογίες που μπορούν να μειώσουν τον κλιματικό αντίκτυπο του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και του άνθρακα.
ΔΙΕΘΝΗ

COP28: Στόχος η μείωση της παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα

«Θα πρέπει να καταλήξουμε σε ένα αποτέλεσμα που θα σέβεται την επιστήμη και θα διατηρεί εφικτό τον στόχο του 1,5 βαθμού Κελσίου», δήλωσε ο πρόεδρος της διάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα, σουλτάνος Αλ Τζαμπέρ.
Klima, Kllimatiki Allagi
ΔΙΕΘΝΗ

Oι προσδοκίες για την 28η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα

Tο 2023 αναμένεται να είναι η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ, με την επιστημονική κοινότητα να κρούει ολοένα και συχνότερα τον κώδωνα του κινδύνου για την υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλά και την αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.