Οι νέες επενδύσεις των μετόχων του ΔΕΣΦΑ και η φούσκα των κεντρικών τραπεζών

25 Ιουν 2020 06:30

Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Διαβάζοντας το προχθεσινό θέμα στο Business Daily για το πώς οι ιδιώτες μέτοχοι της ΔΕΣΦΑ, που απέκτησαν το 66% των μετοχών της το 2018 έναντι 535 εκατ. ευρώ, κατάφεραν σε διάστημα 18 μηνών να πάρουν πίσω σε μετρητά 172,8 εκατ. ευρώ, μέσω μερίσματος και επιστροφής κεφαλαίου, δηλαδή το 32,3% του συνολικού τιμήματος και το 93% του τιμήματος που είχε καταβληθεί σε μετρητά (τα 350 εκατ. καταβλήθηκαν με δάνειο) διαπίστωσα ένα μικρό θαύμα: Το 2019 το μέρισμα ανήλθε στα 186 εκατ. ευρώ ή 25,74 ευρώ ανά μετοχή, έναντι μερίσματος 45,5 εκατ. ευρώ ή 6,27 ευρώ ανά μετοχή στην προηγούμενη χρήση!
Εντυπωσιακό, σκέφτηκα, τι πέτυχε το ιδιωτικό μάνατζμεντ σε τόσο σύντομο χρόνο! Ωστόσο, διαβάζοντας τις οικονομικές καταστάσεις του 2019, διαπίστωσα ότι από το μέρισμα των 186 εκατ. ευρώ μόλις τα 56,12 εκατ. ευρώ αφορούσαν κέρδη της χρήσης ενώ τα 130,68 εκατ. ευρώ αφορούσαν κέρδη προηγουμένων ετών! Με λίγα λόγια, μήνες μόνο μετά την ιδιωτικοποίηση της εταιρίας, μετρητά ύψους 260 εκατ. ευρώ βγήκαν από τα ταμεία της εταιρείας και διοχετεύτηκαν στους μετόχους, το 66% των οποίων ελέγχεται από την κοινοπραξία SENFLUGA Energy Infrastructure Holdings.
Δεν ξέρω τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο κ. Σταθάκης, πέραν της ωραίας δήλωσης για το υψηλό τίμημα, ωστόσο το ΤΑΙΠΕΔ πώς ακριβώς αξιολόγησε ως win – win τη συμφωνία; Και οι κύριοι των Βρυξελλών που πίεζαν για την πώληση, πάση θυσία, εταιρειών όπως η ΔΕΣΦΑ αισθάνονται υπερήφανοι για την ποιότητα της δουλειάς τους και την διασφάλιση των χρημάτων των Ευρωπαίων φορολογούμενων;
Από την άλλη βέβαια, με τόση ρευστότητα στη διάθεσή της η SENFLUGA Energy (από τα κέρδη προηγουμένων ετών της ΔΕΣΦΑ...), μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα προχωρήσει σε νέες... επενδύσεις στην Ελλάδα όπως π.χ. να καταθέσει μια καλή προσφορά για τη ΔΕΠΑ Υποδομών ή την υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου Καβάλας...
Πεπεισμένη για την οικονομική ρώμη της Mohegan (που σε κοινοπραξία με την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ διεκδικεί την άδεια καζίνο) και την δυνατότητά της να φέρει εις πέρας την μεγάλη επένδυση για την κατασκευή του Καζίνο στο Ελληνικό εμφανίστηκε η διοίκηση της Lamda Development στο πλαίσιο της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης των μετόχων. Απαντώντας σε ερώτημα μετόχου, ο οποίος εξέφρασε την ανησυχία του για την Mohegan, μετά την πρόσφατη απόφαση μη πληρωμής τόκων 20 εκατ. δολαρίων σε ομολογιακό της στις ΗΠΑ, ο κ. Οδ. Αθανασίου, διευθύνων σύμβουλος της Lamda εμφανίστηκε καθησυχαστικός, σημειώνοντας ότι η όλη υπόθεση είναι καθαρά τυπική και έγκειται στις κινήσεις που υποχρεούνται να κάνουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, ιδίως οι πιστωτές, σε ανάλογες περιπτώσεις, προκειμένου να μην κατηγορηθούν για αδράνεια. Συμπλήρωσε μάλιστα, ότι πλέον όλα τα καζίνο της Mohegan έχουν αρχίσει να επαναλειτουργούν, έστω με μειωμένη προσέλευση λόγω των μέτρων περιορισμού της πανδημίας, αλλά όχι με μεγάλη μείωση εσόδων, καθώς οι επισκέπτες έχουν την τάση να δαπανούν περισσότερα χρήματα, έχοντας εισπράξει και τα ποσά στήριξης που χορήγησε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ το τελευταίο τρίμηνο. «Τα κονδύλια αυτά αφορούσαν κυρίως την μεσαία αμερικανική οικογένεια, απ’ όπου κατά βάση προέρχονται και οι πελάτες της Mohegan», ανέφερε ο κ. Αθανασίου.
Παράλληλα τόνισε ότι δεν περιμένει να υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Ωστόσο, φρόντισε και να αποσυνδέσει το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης της επένδυσης του Καζίνο από την υπόλοιπη ανάπτυξη στο Ελληνικό, καθώς αυτό που είναι το προαπαιτούμενο είναι η έκδοση της άδειας Καζίνο. Η επένδυση μπορεί να γίνει και αργότερα και σίγουρα, αν η Mohegan έχει στην κατοχή της ένα τόσο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο, όπως η άδεια καζίνο, θα βρίσκεται σε άλλη θέση ισχύος για την εξασφάλιση των κεφαλαίων που θα απαιτηθούν για την επένδυση.
Πήγε να γίνει ένα μεγάλο λάθος με το νομοσχέδιο για τις μικροχρηματοδοτήσεις, αλλά το υπουργείο Οικονομικών το αντιλήφθηκε και το διόρθωσε. Το θέμα της διαμόρφωσης των επιτοκίων για τα «δάνεια των φτωχών», όπως λέγονται διεθνώς, είχε αφεθεί με την αρχική μορφή του σχετικού νομοσχεδίου στα χέρια των ειδικών εταιρειών παροχής μικροχρηματοδοτήσεων που πρόκειται να συσταθούν, με αρχικό κεφάλαιο τουλάχιστον 400.000 ευρώ. Διεθνώς, αυτά τα δάνεια κατά κανόνα είναι αρκετά ακριβά, δικαίως σε ένα βαθμό, αφού έχουν μεγάλο διαχειριστικό κόστος, καθώς παρέχονται μικρές πιστώσεις σε πολλούς δανειολήπτες. Όμως, χωρίς κάποιο μηχανισμό ελέγχου, θα υπήρχε ο κίνδυνος να μην κινηθεί σωστά η «αόρατη χειρ της αγοράς» και τα επιτόκια να ξέφευγαν σε ύψη ίσως και τοκογλυφικά.
Αντιλαμβανόμενος την ανάγκη να υπάρχει ένας μηχανισμός διόρθωσης ενδεχόμενων υπερβολών, ο Χρήστος Σταϊκούρας κατέθεσε χθες τροπολογία που δίνει τη δυνατότητα στον υπουργό Οικονομικών να επιβάλει πλαφόν, εάν χρειάζεται. Αυτό, βέβαια, ανοίγει μια άλλη μεγάλη συζήτηση: με ποια κριτήρια θα επιβάλλεται το πλαφόν; Απάντηση δεν δίνει η τροπολογία, τουλάχιστον, όμως, ένας μηχανισμός ελέγχου δημιουργήθηκε -και βλέπουμε στο μέλλον πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη.
Δεν γράφει και πολλά το ΔΝΤ στην αναθεωρημένη έκθεση World Economic Outlook για τις αγορές, είπε όμως μια φράση η επικεφαλής οικονομολόγος του Ταμείου, Γκίτα Γκόπινατ, που αξίζει να την συγκρατήσουμε. Αναφερόμενη στα... ποτάμια ρευστότητας που ελευθέρωσαν οι κεντρικές τράπεζες, σημείωσε ότι «αποτρέποντας μια χρηματοπιστωτική κρίση, η υποστήριξη από τις κεντρικές τράπεζες βοήθησε να αποφευχθούν χειρότερες εξελίξεις στην πραγματική οικονομία». Από την άλλη, όμως, «η αποσύνδεση της πραγματικής οικονομίας από τις χρηματοπιστωτικές αγορές εγείρει ανησυχίες για υπερβολική ανάληψη κινδύνων και αποτελεί σημαντική αδυναμία». Με απλούστερα λόγια, οι κεντρικές τράπεζες έσωσαν τον κόσμο, αλλά ίσως να δημιούργησαν μια φούσκα.