Όποιος έχει πάει στη δουλειά του μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, ξέρει πόσο εξαντλητική μπορεί να είναι. Η λειτουργία του εγκεφάλου επιβραδύνεται, η μετακίνηση είναι πιο δύσκολη και, για τους ανθρώπους που εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους, το να παραμείνουν απλά ασφαλείς γίνεται πρόκληση. Όλοι αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό με τη ζέστη προκαλούν πλήγμα στην παραγωγικότητα των εργαζομένων, γεγονός το οποίο αναμένεται να γίνει πιο έντονο καθώς η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε συνεχόμενους καύσωνες.
«Συνηθίζαμε να σκεφτόμαστε: "Οι άνθρωποι ζεσταίνονται, ιδρώνουν και είναι μια χαρά". Αλλά τώρα ξέρουμε ότι αυτό δεν ισχύει απαραίτητα», λέει η Jill Rosenthal, διευθύντρια δημόσιας υγείας στο Center for American Progress, το οποίο δημοσίευσε αυτόν τον μήνα έκθεση σχετικά με την απειλή που αποτελούν οι ακραίες συνθήκες καύσωνα για τους εργαζόμενους στις ΗΠΑ.
Η ποσοτικοποίηση αυτής της απειλής μπορεί να είναι δύσκολη. Σε γενικές γραμμές, περιλαμβάνει τα πάντα, από τα προβλήματα στις μετακινήσεις που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες μέχρι τη μειωμένη γνωστική απόδοση, τον κακό ύπνο και τον πρόσθετο ελεύθερο χρόνο, όταν τα παιδιά δεν πηγαίνουν σε σχολεία που δεν διαθέτουν κλιματισμό.
Σύμφωνα με το Bloomberg, υπάρχουν και ορισμένοι «σκληροί» αριθμοί: Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι η ακραία ζέστη κοστίζει στις ΗΠΑ 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, επικαλούμενος μια έκθεση του Ατλαντικού Συμβουλίου που προειδοποίησε ότι οι απώλειες αυτές θα μπορούσαν να διπλασιαστούν μέχρι το 2030. Μεταξύ 1992 και 2017, η θερμική καταπόνηση σκότωσε περισσότερους από 800 εργαζόμενους στις ΗΠΑ και τραυμάτισε περισσότερους από 70.000, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας.
Οι σοβαρότερες από αυτές τις επιπτώσεις γίνονται αισθητές από ανθρώπους των οποίων η εργασία βρίσκεται σε εξωτερικούς χώρους. Στις ΗΠΑ, μόλις πέντε πολιτείες εγγυώνται στους εργαζόμενους πρόσβαση σε ξεκούραση, σκιά και νερό. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, η γενική ρήτρα καθήκοντος της Υπηρεσίας Επαγγελματικής Ασφάλειας και Υγείας απαιτεί από τους εργοδότες να παρέχουν έναν ασφαλή και υγιή χώρο εργασίας, αλλά δεν θέτει σαφή πρότυπα για τους κινδύνους από τη ζέστη.
Ορισμένες άλλες χώρες έχουν σαφέστερες κατευθυντήριες γραμμές. Στην Κίνα, για παράδειγμα, οι εργοδότες υποχρεούνται να εκπαιδεύουν τους εργαζόμενους σχετικά με τις ασθένειες που σχετίζονται με τη ζέστη και να παρέχουν χώρους ανάπαυσης, δωρεάν δροσερά ποτά και κλιματισμό σε εσωτερικούς χώρους. Οι ώρες εργασίας και η ένταση πρέπει να μειώνονται ή να αναστέλλονται τις ζεστές ημέρες, και οι χώροι εργασίας που δεν μπορούν να διατηρήσουν τις θερμοκρασίες κάτω από 95°F σε εξωτερικούς χώρους και 91,4°F σε εσωτερικούς χώρους πρέπει να καταβάλλουν στους εργαζομένους τους επιδοτήσεις υψηλής θερμοκρασίας που κυμαίνονται από το ισοδύναμο των 1,24 έως 30,90 δολαρίων την ημέρα.
Τις μεγαλύτερες απώλειες εργασίας λόγω της ζέστης υφίστανται οι υπαίθριες βιομηχανίες, όπως οι κατασκευές, τα ορυχεία και η γεωργία, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Σαν Φρανσίσκο. Μέχρι το 2200, οι ερευνητές εκεί εκτιμούν ότι οι απώλειες εργασίας λόγω θερμότητας θα μειώσουν το απόθεμα κεφαλαίου των ΗΠΑ. Στους χώρους εργασίας με περιορισμένο AC, συμπεριλαμβανομένων των εστιατορίων και των αποθηκών, η ασφάλεια και η παραγωγικότητα θα υποστούν επίσης πλήγμα.
Οι υπάλληλοι, οι οποίοι είναι πιο πιθανό να έχουν στη διάθεσή τους ένα κλιματιζόμενο γραφείο, δεν γλιτώνουν εντελώς από τις επιπτώσεις της υπερβολικής ζέστης. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι η ζέστη επηρεάζει τη γνωστική απόδοση. Η διαδικασία ψύξης του σώματος απορροφά ενέργεια που κανονικά χρησιμοποιείται για τις πολύπλοκες λειτουργίες του εγκεφάλου, λέει ο Clayton Page Aldern, νευροεπιστήμονας και συγγραφέας του βιβλίου "The Weight of Nature: How a Changing Climate Affects Our Brains".
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
