Την πεποίθηση ότι αύξηση των επενδύσεων πρέπει να καταστεί εθνική προτεραιότητα ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να πιάσει αλλά και να ξεπεράσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο εξέφρασε ο Φωκίων Καραβίας, Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Eurobank στο πλαίσιο της ομιλίας του στα Growth Awards 2025.
Μάλιστα όπως σημείωσε η επίτευξη των στόχων της έκθεσης Ντράγκι προϋποθέτει για την Ελλάδα αύξηση των επενδύσεων κατά 9% του ΑΕΠ το χρόνο, κάθε χρόνο, έως το τέλος της δεκαετίας, σε πραγματικούς και όχι ονομαστικούς όρους.
Επίσης ο CEO της Eurobank τόνισε ότι «χρειάζεται να γίνει κι αυτός ο στόχος, όπως η ανάγκη δημοσιονομικής σταθερότητας, κτήμα του πολιτικού συστήματος, της κοινωνίας συνολικά. Και όχι να επανέρχονται στο δημόσιο διάλογο προτάσεις για μείωση του ΦΠΑ σε είδη κατανάλωσης. Σαν να ξεχνάμε ότι παραμένουμε η χώρα της ΕΕ με το υψηλότερο χρέος, ενώ δεν αποδεχόμαστε ότι μια τέτοια επιλογή θα είχε αμελητέο κοινωνικό όφελος, γιατί θα χανόταν στη διαδρομή από την παραγωγή μέχρι τον τελικό καταναλωτή. Όμως, θα στερούσε πολύτιμα κεφάλαια -που δεν έχουμε και απεριόριστα- από τον κεντρικό στόχο των επενδύσεων. Οποιοσδήποτε δημοσιονομικός χώρος δημιουργείται, πρέπει να οδηγείται στην ενθάρρυνση επενδύσεων. Αυτό επιβάλλει η κατάσταση στη χώρα μας, αλλά και η διεθνής δυναμική».
Παράλληλα σχολιάζοντας την πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σημείωσε: «Οι ΗΠΑ επιδιώκουν με κάθε τρόπο να γίνουν ο βασικός πόλος προσέλκυσης επενδυτικών κεφαλαίων στον κόσμο. Η παρέμβαση του Προέδρου Τραμπ στο πρόσφατο Νταβός, απλά επιβεβαίωσε κάτι που γνωρίζαμε, τη δίψα των ΗΠΑ για περισσότερες επενδύσεις, καθώς έχουν κατανοήσει ότι εκεί θα κριθεί η υπεροχή στο άμεσο μέλλον».
Ολόκληρη η ομιλία του κ. Φ. Καραβία
«Αγαπητοί μας προσκεκλημένοι,
Θα μπορούσα να πω ότι απόψε απευθύνομαι στο σύνολο της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας, γιατί είστε όλοι εδώ - κι αυτό είναι η πιο μεγάλη αναγνώριση για το θεσμό των Growth Awards. Και η πιο μεγάλη τιμή και ικανοποίηση για όλους εμάς, στη Grant Thornton και τη Eurobank.
Τα φετινά Growth Awards απονέμονται σε μια χρονική στιγμή, όπου ζούμε μια ιστορική μετάβαση. Σε παγκόσμια κλίμακα, οι αλλαγές είναι ραγδαίες και κοσμογονικές. Οι προτεραιότητες, οι ιεραρχήσεις, οι αξίες που είχαν κυριαρχήσει τις πρώτες δύο δεκαετίες του 21ου αιώνα φαίνεται να δίνουν τη θέση τους σε ένα διαφορετικό διεθνές πλαίσιο, που δεν έχει ακόμη αποκρυσταλλωθεί. Μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως η εποχή της παγκοσμιοποίησης, αλλά ίσως και η εποχή του πολυμερούς τρόπου συνεργασίας μέσα από παγκόσμιους οργανισμούς, κάνουν βήματα προς τα πίσω. Η «πολιτική των δασμών» επιστρέφει, ενώ επιχειρείται η μετακίνηση της παραγωγής προς τα Δυτικά, πλέον, με γεωστρατηγικά κριτήρια. Κεντρικές επιλογές, ίσως επειδή εκδηλώθηκαν με υπερβολικό τρόπο, αντιστρέφονται πλήρως. Την προηγούμενη δεκαετία όλα ήταν green και η αύξηση των ρυθμιστικών κανόνων (regulation) αποδεκτή. Τώρα όλα είναι ξανά drill, ενώ ακόμη και η ΕΕ αναγνωρίζει ότι το παράκανε. Και κάτι ακόμη εξαιρετικά σημαντικό: ο στρατηγικός ανταγωνισμός έχει πια ως αναπόσπαστο σκέλος και πεδίο του την τεχνολογία, όπως ποτέ στο παρελθόν. Γιατί όλα όσα ανέφερα εκτυλίσσονται στο υπόβαθρο μιας μείζονος τεχνολογικής μετάβασης, ισοδύναμης με μια 5η βιομηχανική επανάσταση - της μετάβασης από την ψηφιακή εποχή στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης.
Η ισχύς, η διεθνής θέση, η αυτονομία των κρατών και όλων των διεθνών παραγόντων θα κριθεί από τον ανταγωνισμό για την πρωτοπορία στις τεχνολογίες του μέλλοντος, κυρίως την ΑΙ. Στον αγώνα αυτό, οι ΗΠΑ και η Κίνα πρωταγωνιστούν, άλλες χώρες, όπως η Ινδία, αναδύονται, ενώ η Ευρώπη μένει πίσω.
Ειδικά οι ΗΠΑ υπενθυμίζουν με την πολιτική τους στην Ευρώπη ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες. Μας το θυμίζει ο πρόεδρος Τραμπ - αλλά όχι τώρα μόνο με λόγια και όχι μόνο αυτός. Επί Μπάιντεν, ψηφίστηκε και εφαρμόστηκε η πρώτη προστατευτική νομοθεσία - το IRA, επιδιώκοντας την προστασία και την επιδότηση επενδύσεων σε αμερικανικό έδαφος. Ο πρόεδρος Τραμπ αλλάζει τις επιλογές και τις παραμέτρους, όπως βέβαια και το ύφος - αντί πράσινης μετάβασης, παραδοσιακή βιομηχανία και αντί επιδοτήσεων, ευθείες απειλές για δασμούς. Αλλά η ουσία είναι η ίδια. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν με κάθε τρόπο να γίνουν ο βασικός πόλος προσέλκυσης επενδυτικών κεφαλαίων στον κόσμο. Η παρέμβαση του Προέδρου Τραμπ στο πρόσφατο Νταβός, απλά επιβεβαίωσε κάτι που γνωρίζαμε, τη δίψα των ΗΠΑ για περισσότερες επενδύσεις, καθώς έχουν κατανοήσει ότι εκεί θα κριθεί η υπεροχή στο άμεσο μέλλον.
Πού στέκει η Ευρώπη απέναντι σε αυτά τα δεδομένα; Η απάντηση βρίσκεται στο ξεκάθαρο σήμα αφύπνισης που συνιστούν οι πρόσφατες εκθέσεις για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, προπάντων, η έκθεση Ντράγκι. Η Ευρώπη χρειάζεται να φτάσει από το 22% του ΑΕΠ που διαθέτει σήμερα για επενδύσεις παγίων, στο 27% ετησίως και να εστιάσει στους κρίσιμους τομείς του παγκόσμιου ανταγωνισμού, όπως η ενέργεια, η ψηφιακή τεχνολογία και η άμυνα. Είναι οι επιβεβλημένες προτεραιότητες για την Ευρώπη. Και μόλις πριν από λίγες μέρες είδαμε την πρώτη πρακτική αποτύπωση μέρους των προτάσεων Ντράγκι στην Πυξίδα Ανταγωνιστικότητας που παρουσίασε η Κομισιόν. Αυτά είναι σημαντικά βήματα στη σωστή κατεύθυνση, αλλά φοβάμαι όχι με τις αναγκαίες ταχύτητες.
Πού στέκεται η Ελλάδα σε αυτό το περιβάλλον; Οι επιλογές μας στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία θα καθορίσουν το μέλλον.
Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, επενδύσεις γίνονται. Οι επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ έχουν αυξηθεί από 11% το 2019 σε 15,2% το 2023 και ίσως λίγο υψηλότερα πέρυσι. Το τραπεζικό σύστημα έχει κεντρικό ρόλο, χρηματοδοτώντας την οικονομία, όπως οφείλει, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα. Η καθαρή πιστωτική επέκταση προς νοικοκυριά κι επιχειρήσεις έφτασε πέρυσι τα 10,5 δις ευρώ.
Παρόλα αυτά, και μπορούμε και χρειαζόμαστε να πάμε γρηγορότερα και πιο αποφασιστικά, με μεταρρυθμίσεις και συνολική στροφή της οικονομίας στην επενδυτική κατεύθυνση. Μόλις πριν από λίγες μέρες, ένα κορυφαίο στέλεχος της Κομισιόν με άριστη γνώση της ελληνικής οικονομίας επισήμανε πως η ανάπτυξη του 2-3% είναι θετική σε σχέση με τους εταίρους, αλλά ελλειμματική σε σχέση με τις δυνατότητες, γιατί η χώρα μας θα μπορούσε να καταγράφει ρυθμούς ακόμη και 6%, καλύπτοντας ταχύτερα το χαμένο έδαφος της κρίσης. Ίσως η εκτίμηση αυτή να είναι υπερβολική, αλλά κανείς δεν εγγυάται ότι η ευκαιρία για γρήγορη σύγκλιση θα είναι διαθέσιμη για πάντα. Μην ξεχνάμε ότι η ανάπτυξη συνεχίζει να έχει ως κύρια συνιστώσα την κατανάλωση, που διατηρείται ακόμη στο 69% του ΑΕΠ, 16 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Πόσες επενδύσεις λοιπόν χρειαζόμαστε; Για την Ελλάδα, το μετρήσαμε στη Eurobank, η επίτευξη των στόχων της έκθεσης Ντράγκι προϋποθέτει αύξηση των επενδύσεων κατά 9% το χρόνο, κάθε χρόνο, έως το τέλος της δεκαετίας, σε πραγματικούς και όχι ονομαστικούς όρους. Χρειάζεται να γίνει κι αυτός ο στόχος, όπως η ανάγκη δημοσιονομικής σταθερότητας, κτήμα του πολιτικού συστήματος, της κοινωνίας συνολικά. Και όχι να επανέρχονται στο δημόσιο διάλογο προτάσεις για μείωση του ΦΠΑ σε είδη κατανάλωσης. Σαν να ξεχνάμε ότι παραμένουμε η χώρα της ΕΕ με το υψηλότερο χρέος, ενώ δεν αποδεχόμαστε ότι μια τέτοια επιλογή θα είχε αμελητέο κοινωνικό όφελος, γιατί θα χανόταν στη διαδρομή από την παραγωγή μέχρι τον τελικό καταναλωτή. Όμως, θα στερούσε πολύτιμα κεφάλαια -που δεν έχουμε και απεριόριστα- από τον κεντρικό στόχο των επενδύσεων. Οποιοσδήποτε δημοσιονομικός χώρος δημιουργείται, πρέπει να οδηγείται στην ενθάρρυνση επενδύσεων. Αυτό επιβάλλει η κατάσταση στη χώρα μας, αλλά και η διεθνής δυναμική.
Οι επενδύσεις συνδέονται και με το Ταμείο Ανάκαμψης. Ένας βασικός λόγος που η απορρόφηση του δανειακού σκέλους προχώρησε αφενός με διαφάνεια και αφετέρου σχετικά γρήγορα, σε σύγκριση με την Ευρώπη και σίγουρα σε σύγκριση με το παρελθόν του Δημοσίου, είναι η μέθοδος που επελέγη. Η άμεση, δηλαδή, εμπλοκή των συμβουλευτικών εταιριών και του τραπεζικού τομέα. Με ικανοποίηση μπορώ να πω ότι και η Eurobank και η Grant Thornton έχουν πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη διαδικασία. Και βρίσκω το βήμα να ευχαριστήσω το Βασίλη Καζά και τη Grant Thornton για τη συνεργασία μας - ευρύτερα και ειδικά στα Growth Awards.
Στη Eurobank έχουμε ευθυγραμμίσει την επιχειρηματική μας στρατηγική με όσα περιέγραψα ως εθνικό στόχο. Δίνουμε προτεραιότητα στις επιχειρήσεις και τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας. Πριν από μερικές μέρες γίναμε η πρώτη τράπεζα που ζήτησε και την 8η δόση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ανεβάζοντας στα 2,2 δισεκατομμύρια το συνολικό ύψος των πόρων του Tαμείου που διαχειρίζεται η Eurobank για να κάνετε πράξη τους δικούς σας σχεδιασμούς και στόχους. Είμαστε ο μεγαλύτερος τραπεζικός όμιλος στην Ελλάδα, χτίζουμε τη μεγαλύτερη τράπεζα στην Κύπρο και είμαστε τέταρτοι στην αγορά της Βουλγαρίας - ένας οργανισμός με διακριτό αποτύπωμα στη γεωγραφική μας περιοχή.
Με την εξαγορά της Ελληνικής Τράπεζας στην Κύπρο ξεπεράσαμε τα 100 δισεκατομμύρια ενεργητικού. Και πιστεύουμε ότι η Ελλάδα έχει μεγάλο δυναμικό προσέλκυσης επενδύσεων - από τις γνωστές μας αγορές αλλά και από νέες, εκεί όπου έχουμε γεωγραφικό πλεονέκτημα. Βάζουμε τα κεφάλαιά μας και τις προσπάθειές μας σε αυτό που πιστεύουμε και δηλώνουμε σταθερά, όπως και σήμερα. Οι επενδύσεις πρέπει να είναι μια εθνική προτεραιότητα. Ο πολικός αστέρας, τόσο της οικονομικής πολιτικής και όσο της στρατηγικής της επιχειρηματικής κοινότητας. Χρειάζονται και τα δύο ταυτόχρονα. Γιατί οι επενδύσεις είναι το θεμέλιο για τη μακροπρόθεσμη ευημερία της χώρας. Και εσείς, οι Έλληνες επιχειρηματίες, είστε ο βασικός φορέας αυτής της προσπάθειας».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
