Η Ελβετία αδυνατεί να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τον εαυτό της σε περίπτωση γενικευμένης επίθεσης και απαιτείται αύξηση των στρατιωτικών δαπανών λόγω της αυξανόμενης απειλής από τη Ρωσία, σύμφωνα με δηλώσεις του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Όπως ανέφερε ο Τόμας Σούσλι σε συνέντευξή του στην εφημερίδα NZZ, η Ελβετία είναι προετοιμασμένη για επιθέσεις από «μη κρατικούς φορείς» που στοχεύουν κρίσιμες υποδομές, καθώς και για κυβερνοεπιθέσεις. Ωστόσο, ο ελβετικός στρατός εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σημαντικές ελλείψεις σε εξοπλισμό.
Ο Σούσλι τόνισε ότι η χώρα δεν μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς σε απειλές μεγάλης κλίμακας ή σε μια γενικευμένη στρατιωτική επίθεση. Επισήμανε επίσης πως σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, μόνο το ένα τρίτο των στρατιωτών θα είναι πλήρως εξοπλισμένο.
Η Ελβετία προχωρά σε αύξηση των αμυντικών δαπανών, εκσυγχρονίζοντας το πυροβολικό και τα συστήματα ξηράς, ενώ αντικαθιστά τα παλαιά μαχητικά αεροσκάφη με Lockheed Martin F-35A. Το πρόγραμμα αυτό, ωστόσο, αντιμετωπίζει οικονομικές υπερβάσεις και επικρίσεις σχετικά με την αναγκαιότητα των επενδύσεων, δεδομένων των περιορισμένων ομοσπονδιακών πόρων.
Παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις προσπάθειες της Μόσχας να αποσταθεροποιήσει την Ευρώπη, οι αντιλήψεις για τις Ένοπλες Δυνάμεις στην Ελβετία παραμένουν αμετάβλητες, σύμφωνα με τον Σούσλι. Ο ίδιος αποδίδει αυτή τη στάση στην γεωγραφική απόσταση από τη σύγκρουση, στην έλλειψη πρόσφατης εμπειρίας σε πολέμους και στην ψευδαίσθηση ότι η ουδετερότητα παρέχει απόλυτη προστασία.
Ο Σούσλι υπογράμμισε ότι «η ουδετερότητα έχει αξία μόνο αν μπορεί να την υπερασπίζεσαι με όπλα», επισημαίνοντας πως ιστορικά ουδέτερες χώρες έχουν παρασυρθεί σε πολέμους όταν ήταν άοπλες.
Η Ελβετία έχει δεσμευτεί να αυξήσει σταδιακά τις αμυντικές δαπάνες στο 1% του ΑΕΠ έως το 2032, από το σημερινό επίπεδο του 0,7%, ποσοστό που παραμένει σημαντικά χαμηλότερο από το 5% που έχουν συμφωνήσει οι χώρες του ΝΑΤΟ. Με βάση αυτό το πλάνο, ο ελβετικός στρατός αναμένεται να είναι πλήρως προετοιμασμένος έως το 2050, χρονικός ορίζοντας που, κατά τον Σούσλι, είναι «πολύ μακρινός δεδομένης της απειλής».